Sıçanlarda karın duvarı fıtıkları tedavisinde farklı iki polipropilen meş ve kitin kaplı formlarının karşılaştırması

Abstract

Karın duvarı fıtıkları tedavisinde gerilimsiz bir onarım sağlamak için kullanılan polipropilen meşler karın içi yapışıklıklara yol açabilmektedir. Bu çalışmada meşler, doğal bir biopolimer ve polisakkarit olan kitinin biyolojik indirgeni olan kitosan ile kaplanarak, mukavemetlerine, karın içi yapışıklıklara ve histopatolojik olarak yol açtığı değişikliklere olan etkileri araştırılmıştır.Çalışmamızda 96 adet Wistar albino cinsi dişi sıçanlar kullanıldı. Sıçanlara genel anestezi altında, steril koşullarda 7 cm'lik laparatomi yapıldı. Meşler %2 kitosan çözelti içine konularak kaplandı. Birinci seri çalışmada 16 sıçan sadece karın açılıp kapatıldı (laparatomi). İkinci seri çalışmada 16 sıçan batın içi sadece kitosan konuldu. Üçüncü seri çalışmada 16 sıçana polypropylene-ağır meş konuldu. Dördüncü grup çalışmada 16 sıçana polypropylene polyglecaprone 25 composite-hafif meş yerleştirildi. Beşinci grup çalışmada 16 sıçana polypropylene-ağır meş, kitosan kaplı formu yerleştirildi. Altıncı grup çalışmada 16 sıçana polypropylene polyglecaprone 25 composite-hafif meş, kitosan kaplı formu kullanıldı. Meş boyutları 5x3 cm seklinde kullanıldı. Fasya 000 Prolen®, cilt stapler ile kapatıldı. 7. ve 21. günlerde her gruptan, rastgele seçilen 8 sıçanın sakrifiye edilmesinden sonra karın açılarak oluşan yapışıklıklar Diamond adezyon skoru ile makroskobik olarak derecelendirildi. Mukavemetleri İnstron (Norwood) 4301 cihazıyla ölçüldü. Histopatolojik inceleme Ehrlich ve Hunt skalasına göre değerlendirildi.Tüm meş gruplarının adezyon skoru, kontrol ve kitosan grubuna göre 7. ve 21. günlerde anlamlı şekilde yüksekti (p<0,001), ancak meş grupları arasında anlamlı fark yoktu. Meşlerin kitosan ile kaplanması meşlerin karın içi yapışıklıklara neden olma ihtimalini ve mukavemetini etkilememektedir. Histopatolojik olarak meşlerin kitosan kaplı formlarının karşılaştırılması sonucunda, hücresel açısından anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir.

The polypropylene mesh used for tension free repair of abdominal wall hernia can cause intraabdominal adhesions. In this study, chitosan is a derivative of chitin which is a natural biopolymer and polysaccharide, was applied to the meshes to investigate their tensile strength, adhesion and histopathology.96 Wistar Albino female rats were equally allocated into 6 groups. Meshes were coated with 2% chitosan. Under general anesthesia and a sterile condition, a 7-cm incision was made and 5x3 cm patches were established. The first is control group consisted of primary fascial closure, the second chitosan group, the third heavy-polypropylene mesh, the fourth light- polypropylene polyglicaprone 25 composite mesh, the fifth chitosan coated polypropylene mesh and the sixth is chitosan coated polypropylene polyglicaprone 25 composite mesh group. The facia was closed with 000 Prolene® suture and the skin was closed with stapler.On 7th and 21st days, 8 rats from all groups were randomly selected and sacrificed. The abdomen was opened and the intraabdominal adhesions were investigated macroscopically by using Diamond adhesion score. The tensile strength was measured by Instron (Norwood) 4301 machine. The histopathological evaluation was observed according to the Ehrlich and Hunt classification.The mean intraabdominal adhesion score was higher for all groups when compared to the control and chitosan group (p<0.001), but similar between mesh groups. The tensile strength of meshes was not different from the non-coated forms and from each other. The chitosan coating of meshes affected neither adhesion nor pathological results of any form of polypropylene meshes.