Anestezi uygulamalarında hasta anksiyetesini nasıl azaltabiliriz?

Abstract

Bu çalışmanın amacı; hastalarımızın anestezi bakımı konusunda memnuniyet düzeylerini saptamak, yeni bir anestezi bakım modeli ile memnuniyet düzeylerinin arttırılıp arttırılmayacağını araştırmaktır. Etik kurulu onayı ve hasta onamları alındıktan sonra Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi ameliyathanesinde Mayıs 2009 – Mayıs 2010 tarihleri arasında, elektif olarak operasyona alınan ASA I – II toplam 200 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar randomize olarak iki gruba ayrıldı. Grup A hastalarının, preoperatif vizit, ameliyathanedeki takip ve postoperatif viziti aynı anestezist tarafından gerçekleştirildi. Grup B hastalarının ise, preoperatif ve postoperatif vizitleri ile ameliyathanedeki takibi farklı anestezistler tarafından gerçekleştirildi. Her iki gruba da preoperatif vizitte STAI, postoperatif vizitte ise hem STAI hem de hasta memnuniyet anketi ile değerlendirme yapıldı. Üniversitemizde şu anda yürütülen anestezi bakımı uygulamasında, hastaların anestezistlerini tanımadıklarını, yeterince soru sorma ve endişelerini aktarma fırsatı bulamadıklarını saptadık. Yeni anestezi bakım modeli ile takip edilen hastaların anestezistlerini tanıdıklarını, soru sorma ve endişelerini aktarma fırsatı bulduklarını belirledik. Her iki gruptaki hastalar için poliklinikte kendisini değerlendiren anestezistin, ameliyatına girmesinin önemli olduğunu bulduk. Sonuç olarak; anestezi bakımı sürekliliğini sağlayan bu yeni model ile hastaların anestezi bilgisinin ve memnuniyetinin artacağı düşüncesindeyiz.

The aim of this study is to find out the satisfaction degree of our patients about anesthesia care and investigate whether a new anesthesic model can enhance patients’ satisfaction or not. After approval of Local Ethical Committee and informed consent, ASA I-II 200 patients were included into the study who were electively operated between May 2009-May 2010 in Uludag University Medical Faculty Hospital. The patients were randomised into two groups equally. The patients’ pre and post-operative visits were made and the anesthesia in the operating room was administered by the same anesthetists in Group A, by different anesthetists in Group B. In both groups STAI was made in the preoperative visit and both STAI and the patients’ satisfaction questionnaire were made in the postoperative visit. In the current anesthesia care of our university we found that patients do not recognize their anesthesia physician and do not have enough opportunity to ask their questions and express their concerns to their anesthetists. We found out that, peroperative anesthesia care made by same anesthetist was more important for the patients in both groups. As a conclusion, we believe that this new model providing maintainon the anesthesia care will improve the patients’ satisfaction with the anesthesia care and their knowledge about anesthesia.