Seismic performance assessment of prefabricated industrial buildings with semi-rigid connections

Abstract

In this study, the performances of 120 precast factory buildings consisting of five different types in an industrial area in Istanbul, Turkey are examined before and after the applications of retrofit methods through nonlinear time history analyses. The factory buildings were constructed and became operational before the 1999 Kocaeli earthquake. Following the earthquake, they were operationally safe, however, after the evaluation according to the 1998 Turkish Earthquake Code (TEC), most of the connections were found to be inadequate. The buildings were retrofitted by using bolted steel plates in the connection regions and diagonal steel braces in 2005. A detailed finite element model of the connection was developed before and after the retrofit methods and the behavior of the region was implemented in the three-dimensional models of the structures. The buildings were analyzed according to the Turkish Earthquake Code 2007. The number of damaged beams by the TEC-2007 was higher than the rate of damaged beams per the FEMA-356. In three-dimensional performance analysis of buildings, the importance of examination of connection regions and implementing the results to the full building model were emphasized. The performance of the building were increased by reducing the distance between the plane frames in the longitudinal direction and the beam length in the transverse direction.

Bu çalışmada, İstanbul'da bir sanayi bölgesinde beş farklı tipten oluşan 120 adet prefabrik fabrika binasının performansları güçlendirme yöntemlerinin uygulanmasından önce ve sonra, zaman tanım alanında doğrusal olmayan analizler ile incelenmiştir. Fabrika binaları 1999 Kocaeli depreminden önce inşa edilmiş ve çeşit endüstrilerde faaliyete geçmiştir. Kocaeli depreminin ardından binalar işletme açısından güvenli kabul edilmiş, ancak 1998 Türk Deprem Yönetmeliği (TDY) koşulları açısından değerlendirildikten sonra kiriş-kolon bağlantılarının çoğunun yetersiz kaldığı tespit edilmiştir. Binalar 2005 yılında birleşim bölgelerinde bulonlu çelik levhalar ve yapı genelinde diyagonal çelik çubuklar kullanılarak güçlendirilmiştir. Bu çalışmada farklı güçlendirme yöntemlerinin uygulanmasından önce ve sonra kirişkolon bağlantı bölgesinin detaylı bir sonlu eleman modeli geliştirilmiş ve bölgenin davranışı yapıların üç boyutlu modellerinde dikkate alınmıştır. Türk Deprem Yönetmeliği 2007 kurallarına uygun olarak fabrika binaları analiz edilmiştir. Güçlendirme tekniklerinin ve genel plan boyutlarının performans seviyeleri üzerindeki etkileri tespit edilmiştir. Analizler sonucunda, TDY 2007 kriterlerine göre hasar gören kiriş elemanları sayısı FEMA-356 koşullarına göre hesaplanan elemanlardan daha fazla bulunmuştur. Yapıların üç boyutlu performans analizlerinde, birleşim bölgelerinin detaylı incelenmesi ve tüm yapı modeline davranışın aktarılması gerektiğinin önemi vurgulanmıştır. Yapıların boyuna doğrultuda düzlem çerçeveler arası uzunluğunun ve kısa doğrultudaki kiriş uzunluklarının azaltılması ile yapı performansının arttığı görülmüştür.