Hiyerarşik varlık algısından ontolojik varlık algısına geçişin imkânı

Abstract

Kartezyen özne yaklaşımının yaşam perspektifimizin oluşumunda özelliklede çevre üzerindeki etkisinin irdelendiği çalışmamızda bu felsefi zeminin modern dönemin varlık algısı üzerindeki etkisi ortaya konulmak istenmiştir. Descartes’ın teorik zeminini kurguladığı varlık algısının modernite sürecinde ne gibi olumsuzluklara yol açtığı üzerinde durularak bu sorunun aşılması ve farklı bir pratik zeminin oluşturulabilmesi için gereken felsefi alt yapının ne olabileceği sorgulanmıştır. Bu zeminin oluşabilmesi için modern özne’nin kendinden yola çıkarak varlığı inşa etme sürecinin yerine varlıkla etkileşimin öne çıkarıldığı diyalojik bir tarz benimsemesi gerektiği belirtilerek varlığı yatay düzlemde gören felsefi yaklaşımlar alternatif olarak teklif edilmiştir. Buna göre öznenin kendi tecrübesinin dâhil olduğu fakat sadece kendinden yola çıkarak kavrama algısının ortadan kaldırılması gerekmektedir. Bunun olabilmesi için ise teorik sınırlamaların üzerinde pratiğinde içerisinde olduğu, ontolojik anlamayı mümkün kılacak felsefi zemin olarak Heidegger ve Habermas’ın felsefi yaklaşımları örnek gösterilmiştir.

In this study, in which the effect of Cartesian subject of philosophical approach on the life ground is investigated, it is intended to set out the effect of this philosophical ground over the modern day perspectivity of being. By focusing on the what kind of negativnesses being caused by the perspectivity of being, on which Descartes established his theoretical ground, during the modernized process it is questioned what could be the philosophical infrastructure required for forming a different practical ground and overcoming this problem. To be able form this ground instead of process of constructing entity by going through from subject itself, alternative philosophical approaches percepting the being in horizontal plane have been proposed by indicating the need to adopt a dialogical style.