Türkiye Türkçesinde –ıp ulaçlı fiillerin durumuna bir bakış

Abstract

-Ip ulaç eki dilimizde işlek kullanılan eklerden biridir. Bu ek, iki fiili birbirine bağlarken kendisi zaman kavramı taşımadığı halde iki fiil arasında bir zaman sınırı ortaya koyar. Birleşik yapıdaki birinci fiil, ikinci fiilden önce gerçekleşir, Ancak ya ikinci fiil başlamadan biter ya da ikinci fiille beraber devam eder. Bu zaman sınırlayışın sınırı dilimizde sınıflandırmaya muhtaç bir konudur. Ayrıca –Ip ulaç ekiyle kurulan birleşik yapılar zaman zaman dilimizde ünlü ulaç ekleriyle kurulan tasviri fiiller gibi görev yapabilirler. Fakat bu ekle kurulan yapılarda anlatılan tasvir fiilleri asıl tasvir fiillerine göre bazı farklılıklar gösterirler. Bu yapıların aktardığı anlam ve yapılardaki birinci ve ikinci fiilin yapı içinde taşıdığı anlamlar da incelenmeye muhtaçtır.

The gerund –Ip is one of the most frequently used suffixes. This gerund puts a boundry of time between the vebs while associating them altough itself doesn’t have such a boundry. The first verb in the jointed structure comes true before the second verb; but it comes to the end before the second verb starts or it goes on by second verb. In Turkish this limitation of time boundry needs further organization. In addition to this, jointed structures which builded –Ip gerund, sometimes function as descriptive verbs that are made by vowel gerunds. However these descriptive verbs are somehow differemt from the main descriptive verbs. The meaning of these structures and the meanings of the first and second verbs in the structure are needed to be investigated.