Şiire ilişkin felsefi bir soruşturma II: İmge ve mecaz

Abstract

Bu makale imge nedir sorusuyla yola çıkmıştır. Ancak bu sorunun temelde mecaz meselesiyle alakalı olduğu görülmüş, mecazın ne olduğu aydınlatılmadan imgeyle ilgili doğru bir görüşe varılamayacağı kanaati oluşmuştur. Bu yüzden makalenin ilk kısmında klasik kaynaklar eşliğinde mecazın ve onunla alakalı olarak kinayenin ne olduğunu soruşturuyoruz. Geleneksel mecaz tanımını, sorunlu yanlarına işaret ederek, tadil ediyor, imgenin dil içindeki işlevlerini göstererek, mecazdan ayrı bir dil unsuru olmadığını, geniş anlamda tüm mecaz türlerine atfedilebileceğini, bunun yanında bilinen herhangi bir mecaz türü içine girmeyen, bambaşka bir şekilde de olabileceğini, imgeyi somut nesne nitelikleri ve nesne durumları üzerinden tanımlama girişimlerinin yanıltıcı olduğunu, imgenin zorunlu olarak somut şeylerin nitelikleri ve özellikleri üzerinden kurulmadığını, aksine soyut anlamları havi lafızlar arasında da kurulabileceğini, dolayısıyla böyle bir yaklaşımı temel alan bir tanımın doğru olmayacağını savunuyoruz. Vardığımız imge tanımı şudur: İmge ister somut isterse soyut, ister bağdaşık ister zıtlaşık, ister ilgili isterse ilgisiz olsun tüm varlık hallerini ifade eden lafızlar arasında yeni anlam ilişkisi geliştirmektir. İmgenin, dolayısıyla mecazın temelde varlık halleri arasında kurulan ilişkiyle ortaya çıktığını; sonuçta imgenin dar kalıp ve biçimlerinden özgürleştirilmiş mecaz olduğunu; bununla birlikte, modern şiirde imgenin kurulumunun öznel karakter taşıdığını, geliştirilen tüm anlam ilgilerinin insan öznelliğinden kalktığını ya da öznelliğimizce güdülendiğini, bu yüzden modern imge karakteristiğinin Kartezyen olduğunu iddia ediyoruz.

This article sets out to investigate the quiddity of poetic imagery. I came to believe that imagery cannot be clarified without a grasp of metaphor. For this purpose, I modify traditional definition of metaphor in pointing out its problematic implications. I claim that imagery is not an element of language separately from the metaphor in general, and give some concrete examples in ordinary language which would be called conveniently both metaphor and imagery. Defining poetic imagery in terms of only concrete objective qualities is very common. I hold that any definition of imagery based objective qualities or properties and the concrete state of affairs is misleading; The establishment of imagery is not necessarily in this way. I hold the possibility of abstract imagery either. In conclusion, I suggest such a definition for imagery: Imagery is developing new relations of meaning between the utterances which express all states of being whether they are concrete or abstract, coherent or opponent, related or indifferent. Imagery, and hence, metaphor emerge in establishing relations between states of being. Therefore, imagery is the metaphor itself which is freed from its traditional forms and patterns. However, there is a difference between modern conception of imagery and that of classical one. The establishment of imagery in modern poetry is characteristically subjective; all meaning relations of imagery depart from, or motivated by our subjectivity. Thus, modern imagery of poetry is rather Cartesian.