Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11452/14122
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorKula, Naci-
dc.date.accessioned2020-11-25T06:43:06Z-
dc.date.available2020-11-25T06:43:06Z-
dc.date.issued2000-
dc.identifier.citationKula, N. (2000). "Kur’an ışığında insan-çevre ilişkisinin ruh sağlığı açısından önemi". Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 9(9), 361-376.tr_TR
dc.identifier.issn1301-3394-
dc.identifier.urihttps://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/144002-
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11452/14122-
dc.descriptionAtıf alanında belirtilen sayfa numaraları derginin basılı halinden alınmıştır.tr_TR
dc.description.abstractister ve anladıklarını anlamlandırarak kendisi ve çevresindekilerle ilişki kurmaya çalışır. Dünyaya geldikten sonra duyu organları ile dış dünyayı anlamaya çalışır; etrafındaki nesneleri eline alır, ağzına götürür ve onları tanımak gayretindedir. Etrafındaki herhangi bir sese yönelerek ona tepki verir ve onu anlamak ister. Farklı büyüklükte ve renkte olan nesneler yada varlıklar öncelikli olarak ilgisini çeker. Böylece dünyaya geldikten sonraki ilk dakikalardan itibaren insanoğlu içinde bulunduğu ortamı tanımaya çalışmaktadır. Bu tanıma çabası aynı zamanda onun içinde bulunduğu ortamla bir ilişki içinde olmasını da sağlar. Çünkü birey etrafındakileri tanımakla kalmaz onların yaşamındaki yerini ve önemini de belirlemeye çalışır. Başta varlığını borçlu olduğu ailesini tanır ve onların kendi yaşamındaki yerini, önemini kavrar. Bu anlamlandırma ile birlikte onlarla olan ilişkisini de belirlemeye çalışır. Bu belirlemede insanın içinde bulunduğu sosyo-kültürel ortamın büyük katkısı bulunmaktadır. Çünkü insan ilk bilgileri, davranışları ailesinden öğrenmeye başlayarak zamanla toplumsal bir takım değerlerle hayatını sürdürecek zengin bir birikime ulaşır. Bireyi büyük ölçüde içinde bulunduğu sosyokültürel ortam biçimlendirmeye başlar. Bu arada birey zaman zaman bazı değerleri, normları da sorgulamaya çalışır, bir kısmını kabul ederken bir kısmını da reddeder. Böylece insanın kendisi ve etrafındaki varlık ve nesneleri anlama, tanıma ve anlamlandırma, çabası sürüp gider.tr_TR
dc.language.isotrtr_TR
dc.publisherUludağ Üniversitesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.rightsAtıf 4.0 Uluslararasıtr_TR
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/*
dc.subjectRuh sağlığıtr_TR
dc.subjectİnsan ve çevretr_TR
dc.subjectKur’ân-ı Kerimtr_TR
dc.subjectKul olmatr_TR
dc.subjectSosyal insantr_TR
dc.titleKur’an ışığında insan-çevre ilişkisinin ruh sağlığı açısından önemitr_TR
dc.typeArticleen_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Uluslararası Hakemli Dergitr_TR
dc.identifier.startpage361tr_TR
dc.identifier.endpage376tr_TR
dc.identifier.volume9tr_TR
dc.identifier.issue9tr_TR
dc.relation.journalUludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisitr_TR
Appears in Collections:2000 Cilt 9 Sayı 9

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
9_9_18.pdf242.99 kBAdobe PDFThumbnail
View/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons