Osmanlı Bursa’sında eczaneler, eczacılar ve ecza tüccarları (1861-1919)

Abstract

Hastalıkların tedavisinde hekimlik hizmetinin yanında vazgeçilmez bir unsur olan eczacılık mesleği, bir zanaat dalından okul eğitimi gerektiren profesyonel bir meslek haline ancak on dokuzuncu yüzyılda gelebildi. Tıp eğitiminin geliştiği süreçte eczacılık mesleğinin öğretilmesi ve icra edilmesi hususunda da pek çok değişim yaşandı. 1830’larda öncelikle İstanbul’da, yüzyılın ikinci yarısından itibaren ise taşrada sivil eczaneler açılmaya başladı. Ecza ticareti de Osmanlı kentlerindeki ticari faaliyet alanlarına on dokuzuncu yüzyılın son çeyreğinde eklendi. Bu makalede bir taşra şehri olan Bursa’da açılan eczaneler, eczacılar ve ecza tüccarları modernleşme sürecinde tıbbi faaliyetlerin gelişimi çerçevesinde incelenmeye çalışılacaktır.

Pharmaceutics, which is an indispensable addition to medical services for the treatment of disease, has turned into a profession that requires school education rather than being a craft branch barely in the nineteenth century. Therewithal, the teaching and performing of the pharmaceutics had experienced many changes. Civilian pharmacies began to operate in Istanbul in 1830, and in provincial cities in the second half of the nineteenth century. The medicine trade in the Ottoman cities became operational in the last quarter of the nineteenth century. This paper tries to examine pharmacies, pharmacists and medicine dealers in one of the most prominent provincial towns in the Ottoman Empire, namely Bursa, in the framework of the development of medical activities in the of modernization.