Bozkır romanlarında Köy Enstitüsü

Abstract

Türk aydınlanmasının köylerden başlaması gerektiğini düşünen yazarlar, eserlerinde Türk köylüsünün eğitim sorunlarına ciddiyetle eğilirler. Köylünün ekonomik ve sosyal problemlerini köy çocuklarından öğretmenler yetiştirerek çözme maksadıyla açılan Köy Enstitüleri ise bu yazarlarımızın köye bakış açılarının gelişmesinde önemli bir başlangıç teşkil eder. Mahmut Makal, Fakir Baykurt ve Samim Kocagözʼün romanında Köy Enstitüsü mezunu öğretmenler, köylüye rehber olma konusunda çok yönlü olarak idealize edilmiştir. Kemal Tahirʼin Bozkırdaki Çekirdek adlı eserinde ise Köy Enstitülerine eleştirel bir noktadan yaklaşılmış ve bu eğitim kurumlarının açılmasında siyasî çıkarların öne çıktığı vurgulanmıştır. Köy Enstitüleri, Türk eğitim tarihinde en fazla tartışma konusu olan eğitim kurumlarıdır. Köy gerçeğini, eserlerinin temel konusu hâline getiren ve köy meseleleriyle yakından ilgilenen Türk romancıları da bu tartışmanın içinde yer alarak düşüncelerini eserleri aracılığıyla dile getirmişlerdir.

The writers who think that the Turkish illumination needs to start in villages, look into the educational problems of Turkish villagers earnestly in their works. Village Institutes that were opened to solve the economic and social problems of villagers by bringing up teachers from children in villages, constitute a significant basis in improving these writers’ perspective to villages The graduates of Village Institutes in novels of Mahmut Makal, Fakir Baykurt and Samim Kocagöz, were idealized sophisticatedly on guiding the villagers. İn the work of Kemal Tahir “The Seed in Steppe”, he approached critically to Village Institutes and stressed that political benefits were brought forefront in opening these institutions. Village Institutes are the most arguable educational institutions. Turkish novelists that deal with village problems closely and take the fact of village basic subject in their works, speak out their minds with their works in taking part in this discussion.