Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11452/14290
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.date.accessioned2020-12-02T09:00:10Z-
dc.date.available2020-12-02T09:00:10Z-
dc.date.issued2002-
dc.identifier.citationGüç, A. (2002). "Dinlerde kıble anlayışı". Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 11(2), 1-30.tr_TR
dc.identifier.issn1301-3394-
dc.identifier.urihttps://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/143923-
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11452/14290-
dc.description.abstractKıble, Yahudilerin, Hıristiyanların, Müslümanların ve diğerlerinin ibadet esnasında döndükleri yöndür. Kıble konusundaki eski Yahudi uygulaması ve ona atfedilen öneme Daniel Kitabı’nda (6/10) rastlanır. Hıristiyan kilise binalarındaki yön geleneği, kökenlerini, Yahudi sinagoglarının Kudüs’teki Mabed’e doğru coğrafî olarak yönlendirilişinden ziyade, Greko-Romen mabedlerinin doğuya doğru kozmik yönlendirilişinde bulur. Birkaç küçük istisna dışında, ilk Hıristiyan kiliseleri doğubatı ekseninde yönlendirilmişlerdir. Kıblenin evrenselliği sadece İslam’da gerçekleştirilmiştir. İlk günlerde bir toplum olarak organize edilmeden önce Müslümanlar, kıblelerinin bir sembolü olarak kutsal Kudüs şehrine yönelmişlerdi. Mekke’den ayrılıp Medine’ye vardıklarında, ilâhi yönlendirme ile Hz. Muhammed halkını bir ümmet, bağımsız bir topluluk olarak organize etmeye başladı. Bu safhada, Hz. İbrahim’in ismiyle de ilişkilendirilen Ka’be kıble olarak kabul edildi. Bu değişiklik hicretten onaltı, onyedi ay sonra yapılmıştır.tr_TR
dc.description.abstractQibla is the direction to which Jews, Christians, Muslims and others turn in prayer. The old jewish practice in the matter of the Qibla and the importance attached to it is found in the book of Daniel (6/10). The tradition of orientation in the building of Christian churches has its origins in the cosmic orientation of Greco-Roman temples (toward the east) rather than in the geographic orientation of Jewish synagogues (toward the Temple of Jerusalem). With rare exceptions, early Christian churches were oriented on an east-west axis. The universality of the Qibla was only perfected in Islam. In the early days, before they were organised as a people, they followed as a symbol for their Qibla the sacred city of Jerusalem. When they were turned out of Makkah and arrived in Madinah, Muhammed, under divine direction, began to organise its people as an ummat, an independent people. At this stage the Ka’ba was established as Qibla, with which the name of Abraham was connected. The change took place about sixteen or seventeen months after Hijrat.en_US
dc.language.isotrtr_TR
dc.publisherUludağ Üniversitesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.rightsAtıf 4.0 Uluslararasıtr_TR
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/*
dc.subjectYöntr_TR
dc.subjectİbadettr_TR
dc.subjectKıbletr_TR
dc.subjectDirectionen_US
dc.subjectQiblaen_US
dc.titleDinlerde kıble anlayışıtr_TR
dc.title.alternativeThe idea of the qibla in the religionsen_US
dc.typeArticleen_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Uluslararası Hakemli Dergitr_TR
dc.contributor.departmentUludağ Üniversitesi/İlahiyat Fakültesi.tr_TR
dc.identifier.startpage1tr_TR
dc.identifier.endpage30tr_TR
dc.identifier.volume11tr_TR
dc.identifier.issue2tr_TR
dc.relation.journalUludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisitr_TR
dc.contributor.buuauthorGüç, Ahmet-
Appears in Collections:2002 Cilt 11 Sayı 2

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
11_2_1.pdf280.17 kBAdobe PDFThumbnail
View/Open


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons