In-service English language teachers' perceptions ofself-efficacy

Abstract

Son yıllarda İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlilik algılarıyla ilgili çok sayıda bilimsel çalışma yapılmasına rağmen, hizmet içi İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlilik algıları ile ilgili çalışmalar çok sınırlı sayıdadır. Bu boşluğu doldurmak amacıyla bu çalışma, Türkiye'de devlete bağlı ilkokul, ortaokul ve liselerde çalışan hizmet içi İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlilik algılarını değerlendirmek amacı ile yapılmıştır. Çalışma ayrıca İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlilik algılarının öğrenci katılımı, öğretimsel stratejileri kullanma ve sınıf yönetimi yeterliliği açısından farkını incelemiştir. Öğretmenlik deneyimi ve öğretmen yeterliliği arasındaki ilişkiyi incelemek çalışmanın diğer bir amacıdır. Son olarak, İngilizce öğretmenlerinin öz yeterlilik algıları ve çalıştıkları okul türü arasındaki ilişki araştırılmıştır. Bu çalışmada karma yöntem araştırma deseni kullanılmıştır. Nitel verileri elde etmek için, Çapa, Çakıroğlu, ve Sarıkaya (2005) tarafından TSES (Tschannen-Moran & Woolfolk Hoy, 2001) ölçeğinin Türkçeye uyarlanmış biçimi olan "Turkish version of the Teachers' Sense of Efficacy Scale" TTSES kullanılmıştır. Nitel veriler, yarı yapılandırılmış röportajlar yapılarak toplanmıştır. Katılımcılar mesleğe yeni başlayan 77 öğretmen ve 163 deneyimli öğretmenden oluşmaktadır. 20 katılımcı ise gönüllü olarak röportajlara katılmıştır. Bu çalışmada toplanan nicel veriler tanımlayıcı istatistikler, tek yönlü ANOVA ve MANOVA SPSS analizleri ile incelenmiştir. Nitel veriler ise, içerik analizi kriterlerine göre incelenmiştir. Bulgular İngilizce öğretmenlerinin yüksek seviyede öz yeterlilik algısına sahip olduklarını açığa çıkarmıştır. Öğretmen yeterliliği açısından bütün öğretmenlerin genel olarak öz yeterlilik algıları analiz edildiğinde ölçeğin üç alt boyutu arasında önemli bir fark olmasa da öğretimsel stratejiler en yüksek yeterlilik seviyesini, fakat öğrenci katılımı en düşük yeterlilik seviyesini göstermiştir. Mesleğe yeni başlayan öğretmenler deneyimli öğretmenlere göre daha az yeterli hissettiklerini belirtmişlerdir. Son olarak, ilkokul öğretmenleri sınıf yönetimi açısından lise öğretmenlerinden önemli ölçüde daha az yeterlilik göstermişlerdir. Bu çalışmanın sonuçları okul yöneticileri ve politikacılara deneyimsiz öğretmenlerin yeterlilik algılarını arttırabilmeleri için fırsatlar sağlanması konusunda bazı öngörüler sunmuştur. Ayrıca, öğretmen yetiştirme programları hizmet öncesi öğretmenleri gerçek öğretmenlik deneyimine hazırlayabilmek için öz yeterlilik algılarını sürekli olarak ölçebilirler.

Even though a number of studies have been carried out to explore EFL teachers' sense of efficacy in recent years, there is limited research investigating in-service EFL teachers' self-efficacy perceptions. With the aim of filling this gap, the present study was conducted to identify the level of efficacy perceptions of in-service EFL teachers working at state primary, secondary and high schools in Turkey. The study also investigated whether there are any differences of the EFL teachers' self-efficacy perceptions with regard to efficacy in student engagement, using instructional strategies and classroom management. Exploring the relationship between teaching experience and teacher efficacy was another aim of the study. Finally, the relationship between the EFL teachers' sense of self-efficacy and the school type was explored. A mixed-method research design was adopted in the present study. The quantitative data were collected via the Turkish version of the Teachers' Sense of Efficacy Scale (TTSES) adapted by Çapa, Çakıroğlu, and Sarıkaya (2005) from the Teachers' Sense of Efficacy Scale (TSES) developed by Tschannen-Moran & Woolfolk Hoy (2001). The qualitative data were gathered by means of semi-structured interviews. The participants included 77 novice teachers and 163 experienced teachers, and 20 participants joined the interviews voluntarily. For the analysis of the quantitative data, descriptive statistics, One-way ANOVA and MANOVA methods were used. The qualitative data were analyzed in accordance with the content analysis criterions. The findings of the present study revealed that in-service EFL teachers have a high level of self-efficacy. Although there was no significant difference between the three subscales of TSES in relation to teacher efficacy, instructional strategies indicated the highest efficacy level, but on the other hand, student engagement indicated the lowest level of self-efficacy as a result of analyzing overall teacher efficacy perceptions. Novice teachers reported lower efficacy perceptions than experienced teachers. Finally, primary school teachers revealed significantly lower efficacy than high school teachers in classroom management. The findings of the present study have some implications for school administrations and policy makers that more opportunities could be given to the novice teachers to strengthen their efficacy beliefs. Additionally, teacher education programmes could measure the self-efficacy levels of pre-service teachers continually to prepare them for real teaching experience.