Yoğun bakım hemşirelerinin karar verme becerilerinin pozisyon verme ve pozisyon değişimi uygulamalarına etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Bu araştırma, yoğun hemşirelerinin karar verme becerilerinin pozisyon verme ve pozisyon değişimi uygulamalarına etkisinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Analitik nitelikteki araştırmanın evrenini Bursa Merkez ilçelerinde Kamu Hastaneler Birliği'ne bağlı tüm hastanelerin (Dal hastaneleri hariç) ve UÜ. Tıp Fakültesi Hastanesi yoğun bakımlarında çalışan tüm hemşireler, örneklemini bu hemşireler arasından çalışmaya katılmayı kabul eden 148 hemşire oluşturmuştur. Çalışmada, sosyodemografik özellikler ve yoğun bakımda çalışma, pozisyon verme ve pozisyon değişimi ile ilgili soruları içeren genel bilgi formu ve Karar Verme Stratejileri Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, yüzdelikler, ortalamalar, t testi, One- Way Annova testi ve Pearson korelasyon testi kullanılmıştır. Yaş ortalamaları 28,70±6,47 olan olguların %70.3'ü kadındır. Olguların %52'si lisans mezunudur. Hemşirelerin Karar Verme Stratejileri ölçeğinden aldıkları en yüksek puanın mantıklı sistematik karar verme alt boyutundan(34,95±5,21), en düşük puanın kararsızlık alt boyutundan (25,43±5,05) aldıkları saptanmıştır. Hemşirelerin pozisyon verme ve pozisyon değişimi yapılmasının gerekli olduğunu düşünme, hastaya pozisyon vermeden ve pozisyon değişimi yapmadan önce doktor orderı olup olmadığını kontrol etme ve yoğun bakımda hasta için kullanacağı pozisyon verme ve pozisyon değişimi uygulamalarına kendisinin karar verme durumu ile karar verme stratejileri ölçeği puanları arasında anlamlı fark olduğu saptanmıştır (p<0.05). Hemşirelerin pozisyon verme ve pozisyon değişimi sırasında dikkat edilecek noktalar konusundaki düşünceleri ile karar verme stratejileri ölçeği puanları arasında anlamlı fark olduğu saptanmıştır (p<0.05). Hemşirelerin karar verme becerileri pozisyon verme ve pozisyon değişimi uygulamalarını etkilemektedir. Hemşirelerin pozisyon verme ve pozisyon değişimi uygulamalarını daha etkin şekilde yapabilmesi için karar verme becerisinin geliştirilmesine yönelik eğitimlerin yapılması ve yoğun bakımlarda karar destek sistemlerinin kurulması ve yaygınlaştırılması önerilmiştir.

The aim of this study was to evaluate the effect of decision making skills of intensive nurses on positioning and position change applications. The sample of the cross-sectional (between 01.11.2016 and 01.04.2017) and descriptive study was the sampling of all hospitals affiliated to the Public Hospitals Association (except branch hospitals) and UU. The nurses working in the intensive care units of the Faculty of Medicine consisted of 148 nurses who agreed to participate in the study. Data were collected by using face to face interview technique, sociodemographic characteristics, working in intensive care unit, general information form including questions about positioning and changing positions and Decision Making Strategies Scale. In our study; 99.3% of the patients thought that it was important to position / change the patient in the intensive care unit and 98% thought that it was necessary to position and change the position. Sociodemographic characteristics of the cases did not affect the decision making strategies. It was determined that the highest score obtained from the Decision Making Strategies scale was obtained from the logical systematic decision making sub-dimension (34.95 ± 5.21) and the lowest score from the indecision sub-dimension (25.43 ± 5.05). Significant differences were found between the decision making strategies scale and logical / systematic decision making subdimensions. As a result, in our study, it was found that the characteristics of the cases related to the intensive care units and working conditions did not affect the decisionmaking strategies. In order to improve the decision-making process of the nurse, decision-making skills should be developed, effective decision-making and basic vocational training should be taken.