Tasavvufî tecrübe aktarılabilir mi?

Abstract

Tasavvuf, diğer İslamî disiplinlerden farklı olarak, kişinin yaşadığı derin ve öznel bir tecrübeye dayanır. Şüphesiz, bu öznellik, yaşanan tecrübenin, başkalarına ne ölçüde aktarılabileceği sorusunu da beraberinde getirir. Sufiler, sürekli olarak, bu tecrübenin aktarılamayacağına vurgu yapmış olmakla birlikte, paradoksal olarak, tecrübeye dayalı bir dil geliştirmişler ve sürekli aktarma gayretinde olmuşlardır. Bu makalede tasavvufî tecrübenin mahiyeti, aktarılmasının mümkün olduğu ve aktarılırken oluşturulan dilin temel özellikleri üzerinde durulmuştur.

Apart from the other Islamic disciplines, Islamic Mysticism depends on the deep and subjective experience that individual has had. Surely, this subjectivity brings about the question to what degree this experience can be transmitted. Although sufis constantly emphasize that this experience can not be transmitted, they paradoxically have developed a language depending on it, and endeavored to transmit it. This article argues that the mystic experience can be transmitted, and deals with the main characteristic of the language generated while transmitting this experience.