Sulama zamanı planlama yöntemlerinin şeker pancarı yaprak verimine etkisi üzerinde bir araştırma

Abstract

Bu araştırmada, farklı sulama zamanı planlama yöntemlerinin şeker pancarı yaprak verimi üzerindeki etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Ankara Merkez TOPRAKSU Araştırma Enstitüsü sulu tarım alanlarında, 1980 ve 1981 bitki gelişme süreleri boyunca yürütülen denemelerde üç farklı sulama zamanı planlama yöntemi uygulanmıştır. Araştırma sonuçları, şeker pancarında yaprak verimi yönünden Nötron- ölçüm yöntemi ile sulama zamanı planlamasının , Jensen-Haise ve Christiansen Hargreaves yöntemlerine göre önemli düzeyde üstünlük sağladığını göstermiştir. Ancak Jensen-Haise ve Christiansen-Hargreaves yöntemleri arasında önemli bir farklılık saptanmamıştır. Uygulanan her üç sulama zamanı planlama yönteminde de şahit bırakılan ve sulanmayan (kuru) muameleye göre, istatistiksel yönden, önemli düzeyde yüksek şeker pancarı yaprak verimi elde edilmiştir. Sudan yararlanma oranları yönünden, Jensen-Haise yöntemi diğer yöntemlere göre önemli düzeyde üstünlük göstermiştir.

The aim of this study was to investigate the effects of different irrigation scheduling methods upon sugar beets leaf yields. The research was conducted at the experiment fields of the Central Topraksu Research Institute during the growth periods of the years 1980 and 1981. Three different irrigation scheduling methods were applied. Experiment results showed that irrigation scheduling with Neutron-probe method has overcome Jensen-Haise and Christiansen-Hargreaves irrigation scheduling methods in terms of sugar beets leaf yields. From the water - use efficiencies point of view, Jensen-Haise method has been dominant over the others.