Forewing deformatıons in Turkish honey bee populations

Abstract

Honey bees (Apis mellifera) have two pairs of membraneous wings that show a general pattern of vein formation almost identical in all individual bees. The wing vein formation as well as the shapes of cells enclosed by veins has been used as morphometric character for honey bee taxonomic studies. However, in addition to this general vein structure, extra-vein formations, vein connections or a specific loss of piece in the existing veins can be seen for unknown reasons, in some individuals. In this study, our aim is to investigate the irregular vein anomalies in forewings of honey bee populations in different regions of Turkey. A total of 6681 honey bee samples from 23 provinces in Turkey were used in the study. In order to visualize the anomalies, structural differences in the veins on the left forewing of individual worker bees were photographed. Different types of formations on the wing veins were observed in some honey bee samples; as formations of new veins, junctions or missing veins. A total of 13 different vein formations were identified. The two most common formations were on the outer edge of the marginal cell and the posterior quarter of the outer surface of the 2rs-m cross vein (previously described as adventitious distal abscissa, “aRs2”) respectively. The vein formation 1 located at the posterior quarter of the outer surface of the 2rs-m cross vein has the highest proportion in the honey bee populations of Black Sea region. The most common adventitious vein (formation 2) has the highest proportion in the honey bee populations of Aegean region. Other deformations on the wing venations were found to occur in low percentages.

Bal arıları, (Apis mellifera) hemen hemen tüm bireylerde aynı damar oluşumunun genel bir modelini gösteren iki çift zararlı kanada sahiptir. Kanat hücrelerinin şekilleri ile birlikte kanat damarı oluşumu, bal arısı taksonomisi çalışmaları için morfometrik karakter olarak kullanılmıştır. Bununla birlikte, bu genel damar yapısına ek olarak, bilinmeyen nedenlerle bazı bireylerde, ekstra damar oluşumları, damar bağlantıları veya mevcut damarlarda belirli bir parça kaybı görülebilir. Bu çalışmada amacımız, Türkiye'nin farklı bölgelerindeki bal arısı populasyonlarının kanatlarında düzensiz damar anomalilerini araştırmaktır. Çalışmada Türkiye'de 23 ilden toplam 6681 işçi bal arısı kullanılmıştır. Anomalileri görselleştirmek için, işçi arı bireylerinin sol kanatları üzerindeki damarlarda yapısal farklılıklar fotoğraflanmıştır. Bal arısı örneklerinde, kanat damarlarında farklı tipte oluşumlar gözlenmiştir; Yeni damar oluşumları bağlantı noktaları veya eksik damarlar gibi. Toplam 13 farklı damar anomalisi tespit edilmiştir. En yaygın iki oluşum, sırasıyla marjinal hücrenin dış kenarında (oluşum 2) ve 2rs-m çapraz damarının dış yüzeyinin arka çeyreğinde (oluşum 1) meydana gelmiştir. 2rs-m çapraz damarının dış yüzeyinin arka çeyreğinde meydana gelen damar (oluşum 1) en yüksek Karadeniz Bölgesi bal arısı populasyonlarında görülmüştür. Ek olarak oluşan en yaygın damar (oluşum 2) ise Ege Bölgesi bal arısı populasyonlarında en yüksek oranda kaydedilmiştir. Kanat damarlanmasındaki diğer bozuklukların düşük oranda olduğu tespit edilmiştir.