Fıkhî hadislerin delil değeri Bağlamında “Ruâf Hadisi”nin tahric ve tenkidi

Abstract

Abdest, dinî bir temizliktir. Bu temizlik, el-Mâide Suresi 5/6’da emredilmiştir. Bu âyet aynI zamanda abdestin farzlarIna da işâret etmektedir. Ancak bu konu mezhepler arasInda ihtilâflıdır. Abdesti bozan şeyler konusunda da ihtilâf vardır. Bu ihtilâflardan biri de, vücudun herhangi bir yerinde kan çIkmasI ve oIktIğI yerin etrafIna dağılmasıdır. Diğer üç mezhebin aksine Hanefîler bu durumun abdesti bozduğu kanaatindedir. Hanefîler bu konuda en-Nisâ 4/43 ve el-Mâide 5/6 âyetlerini delil getirmişlerdir. Hanefîler bu konuda çeşitli hadislerden de istidlâlde bulunmuşlardIr. Bu hadislerden biri de Ruâf Hadisi’dir. Makâlede bu hadisin tahric ve tenkidi üzerinde durulacaktır

The ablution is religious cleanliness. This cleanliness is commanded in the Surah of al-Maida 5/6 in the Quran. This verse, at the same time, indicates the ablution’s obligations. But the juristic schools differ in these obligations. There are some differences between schools also in which breaks the ablution. One of these differences is bleeding. According to the Hanafite School, contrary to another three schools, the bleeding breaks the ablution. The Hanafite scholars put evidence the Nisa 4/43 and Maida 5/6 verses. The Hanafites conclude in this matter in some hadiths. One of these hadiths is which named “Ruâf Hadith”. This study contains a critique of this hadith.