Dostoyevski'de Tanrı ve din

Abstract

Dünyanın en ünlü roman yazarlarından biri olan Dostoyevski'nin eserlerinde Tanrı'nın varlığı düşüncesi önemli bir yer tutar. Dostoyevski'ye göre insan eylemlerini şekillendiren en önemli unsur Tanrı'dır.Hristiyan Ortodoks inancını benimsediği bilinen yazar için İsa figürü insanlık için tek yol göstericidir ve tüm dünyanın kurtuluşu Rus halkının saf imanını kaybetmemesine bağlıdır. Dostoyevski bir yandan inanca vurgu yaparken diğer yandan da inançsızlığın doğasını, neden ve sonuçlarını ortaya koyar. Ona göre bireyler iman hususunda özgür iradeleriyle hareket ederler fakat yine de mutlak manada bir imana ulaşmaları oldukça zordur. Bu noktada insanın yardıma koşan unsur ise evrensel sevgi kavramıdır ve bu aktif sevgi sayesinde insan hem diğer insanları hem de Tanrı'yı koşulsuz sevebilir. İnsan her ne kadar inanç ve inançsızlık arasında gelgitler yaşayan düalist bir yapıya sahip olsa da onu kurtuluşa erdirecek olan şey de aslında onun bu konuda verdiği mücadele ve çektiği acıdır.

Dostoevsky, regarded as one of the world's greatest writers, wrote novels in which discussion of the existence of God holds an important place. Besides his ideas about problems of philosophy of religion such as freedom, evil and morality; he also brings up the choice between faith and unbelief and its results on the base of Russian society. According to him the most important thing in life that direct human actions is God. For Dostoevsky who embraces Orthodox Christianity, Christ is the only leading figure for humanity and salvation of the world depends on the preservation of the simple faith of the Russian people. While he emphasizes the faith, on the other side he studies reasons and results of the unbelief. For Dostoevsky it's clearly hard to reach absolute belief even if people choose to believe with their free will. In this point, there is an only fact that helps people is cosmic love and thanks to this active love, people can love each other and God unconditionally. Although people live tides between faith and unbelief because of their dualist nature, in fact it's the same thing that lead them to salvation by struggling and suffering.