Alman dış politikasında süreklilik ve değişimin alman bölünmüşlüğü bağlamında analizi

Abstract

Bölünmüşlük ve birleşme sarmalında geçirdiği tarihsel evreler dikkate alındığında, Alman dış politikası iki farklı evrede değerlendirilebilir. Kutsal Roma Germen İmparatorluğu’ndan Prusya’ya ve Weimar Cumhuriyeti’nden Hitler Almanyası’na kadar geçen dönemi kapsayan ilk evrede Alman dış politikasında geleneksel amaçların gerçekleştirilmeye çalışıldığı ve buna bağlı olarak da özellikle güce dayalı geleneksel dış politika araçlarının kullanıldığı görülmektedir. Avrupa Birliği’nin temellerinin atıldığı İkinci Dünya Savaşı sonrasında ise Alman dış politikasının ciddi bir dönüşüm geçirdiği görülmektedir. Bu evrede Almanya artık güce dayalı politikalar izlemek yerine modern dış politika araçlarını kullanmaya başlamıştır. Çalışmada Alman bölünmüşlüğünün tarihsel geri planı da dikkate alarak Alman dış politikasındaki süreklilik ve değişim irdelemek ve dolayısıyla günümüz Alman dış politikasının AB ve Türkiye açısından ne ifade ettiği ortaya konmaktadır.

German foreign policy can be considered in two different phases when the historical background of German foreign policy regarded. In the first phase which comprises the period of the Holy Roman Empire, Prussia, Weimar Republic, and Hitler era, Germany sought to realize her traditional goals and used especially power oriented traditional foreign policy tools. After the World War II of which the origins of European Union rooted, German foreign policy has had a serious transformation. In this new phase, modern foreign policy tools have started to be used instead of power oriented ones. This study examines change and continuity of German foreign policy by regarding historical background of German disunity and exposes what contemporary German foreign policy means for EU and Turkey.