Erdem etiği ve politika

Abstract

Bu çalışmada erdem etiği ile politik düşünce arasındaki ilişkiyi ele almaya ve erdem etiği perspektifinden liberal politik düşüncenin bir eleştirisini sunmaya çalışacağız. Erdem etiğinin kökleri antik yunan felsefesine kadar geri götürülebilir. Aristoteles’in etiği, erdem etiğinin en sistematik örneğidir. Erdem etiğinin en temel özellikleri; ahlaklı olmayı insanın doğasını gerçekleştirmesinin bir koşulu olarak görmesi ve ahlakın da ancak bir topluluk yaşamı içerisinde mümkün olabileceğini kabul etmesidir. Erdem etiği temelinde düşünüldüğünde politikanın amacı da içerisinde iyi bireylerin yetişmesine imkân sağlayacak iyi bir politik topluluktur. Erdem etiğinin bu iki özelliği modern politik düşüncenin, özellikle de liberal politik düşüncenin, bireyci karakteri ile çelişir. Bu nedenle erdem etiğini benimseyen, MacIntyre gibi, çağdaş filozoflarda liberalizmin ciddi bir eleştirisini görmek mümkündür.

In this study, we try to investigate the relationship between virtue ethics and political thought, and present a criticism of liberal political thought from the perspective of virtue ethics. The foundations of virtue ethics can be found in Antic Greek philosophy. Aristotle’s ethics is the most systematic examples of virtue ethics. There are two basic characteristics of virtue ethics. Firstly, according to virtue ethics, realization of human nature depends on being a moral being. Secondly, morality can be possible only in community life. According to virtue ethical perspective, the main aim of politics is to provide a political community in which good individuals can be come into existence. These two characteristics of virtue ethics contradict the individualist character of modern political thought, especially liberal political thought. For this reason, like MacIntyre, the philosophers who appropriate virtue ethics have criticized liberalism from this perspective.