Please use this identifier to cite or link to this item:
http://hdl.handle.net/11452/1808
Title: | Behçet hastalığına sekonder üveiti olan hastalarda infliksimab sonrası klinik sonuçların retrospektif olarak değerlendirilmesi |
Other Titles: | To evaluate the efficacy of infliximab therapy in patients with behçet uveitis patients who are resistant to conventional treatment |
Authors: | Yalçınbayır, Özgür Alizadegan, Foad Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı. |
Keywords: | Behçet hastalığı Üveit İnfliksimab Anti tümör nekroz faktör-alfa Behçet's disease Uveitis Infliximab Anti tumor necrosis factor-alpha |
Issue Date: | 2018 |
Publisher: | Uludağ Üniversitesi |
Citation: | Alizadegan, A. (2018). Behçet hastalığına sekonder üveiti olan hastalarda infliksimab sonrası klinik sonuçların retrospektif olarak değerlendirilmesi. Yayınlanmamış uzmanlık tezi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi. |
Abstract: | Amaç: Tedaviye dirençli, göz tutulumu olan ve konvansiyonel tedaviye dirençli olan Behçet olgularında infliksimab (İFX) tedavisinin etkinliğinin değerlendirmesi. Gereç-Yöntem: Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz hastalıkları Anabilim Dalı'nda takip edilen ve İFX tedavisi uygulanan ve en az 6 ay takip edilen 32 olgunun (55 gözü) geriye dönük olarak değerlendirmeye alındı. Tedaviye başlamadan önce oftalmolojik ve fizik muayenesi yapılan olguların 1-3 ve 6. aydaki enflamasyon kontrolü, anatomik ve fonksiyonel başarıları değerlendirildi. Sonuçlar: Olgularımızın 21'i (%65,6) erkek, 11'i (%34,4) kadın olup yaşları ortalama 33,6 ±9 yıl idi. Olguların İFX başlanmadan önceki tedavi süresi ortalama 38±23 ay olup İFX sonrası takip süresi ise ortalama 37±20 aydı. İFX öncesi 35 gözde (%63,6) vasküler tutulum ve 15 gözde (%27,2) maküler ödem mevcut idi. En iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK) İFX tedavisi öncesinde ortalama 0,8 ±0,55 logMAR iken tedavi sonrasında 1.ay, 3.ay 6.ay ve 12.ayda sırasıyla 0,7±0,54 (p=0.12), 0,5±0,54 (P<0,001), 0,4±0,62 (P<0,001), 0,4±0,44 (P<0,001), ve son kontrolde 0,3±0,6 logMAR'a yükseldi (P<0,001). İFX öncesi üveit atağı sıklığı ortalama 1,32±0,67(atak/yıl) iken, İFX sonrası 6. ayda atak sayısı ortalama 0,29±0,37(atak/yıl) oldu (p=0.01). İFX başlanmadan önceki dönemde 53 göze (%96,3) yüksek doz oral kortikosteroid ve 15 göze (%27,2) iv pulse steroid tedavisi uygulanmış 'iken, İFX tedavisi sonrasında bu tedaviler sırasıyla 17 göz (%31) ve 5 göz (%9) için uygulandı (p=0.01). Çalışmadaki olgulardan 40 gözün tedavisinde (%72,7) İFX'a ek olarak immünsupresif tedavisi uygulandı. 2 olguda tedavi sırasında 8 haftadan önce atak görülmesi nedeniyle infüzyon aralıkları kısaltıldı. 3 olguda gelişen yan etkiler nedeniyle İFX tedavisi sonlandırıldı ve başka tedaviye geçildi. Takipler esnasında 3 hastanın 5 gözünde İFX dâhil tüm immünsupresif tedaviler kesilebilmiştir. Tartışma: İnfliksimab, Behçet üveti tedavisinde etkin bir ajandır. Dirençli olgularda görsel ve anatomik düzelme sağlamaktadır. Ancak optimal tedavi süresi tam bilinmeyen bu ajanın kullanımı ile ciddi yan etkiler gelişebileceği de göz önüne alınmalıdır. Purpose: To evaluate the efficacy of infliximab (IFX) therapy in patients with Behçet uveitis patients who are resistant to conventional treatment. Material-Method: This retrospective study included 55 eyes of 32 patients who had a minimum of 6 months of follow-up under IFX treatment. Complete ophthalmological and physical examinations were made before the initiation of the therapy and at the 1-3 and 6 month of follow-up. Herein data on the control of inflammation, anatomical and functional success is being presented. Results: The study group included 11 (%34,4) female and 21 (%65,6) male patients with a mean age of 33,6±9,0 years. Mean follow-up of the patients in the pre-IFX era was 38,0±23,0 months. Thirty five eyes (%63,6) had vascular involvement whereas 15 eyes (%27,2) had macular edema at that period. Best corrected visual acuity (BCVA) before the commencement of IFX increased from 0,8±0,55 logMAR to 0,7±0,54, 0,5±0,54, 0,4±0,62, 0,4±0,44 logMAR on the 1st, 3rd, 6th and 12nd month of follow-up respectively (p<0.01). The final BCVA was 0,3±0,60 logMAR (p<0.01). The mean frequency of uveitis attacks before the IFX therapy decreased from 1,32±0,67(per year) to 0,29±0,37(per year) in the 6 th month of follow-up (P: 0,01) In the period prior to infliximab administration, 53 eyes (%96,3) received high-dose oral corticosteroids and 15 eyes (%27,2) received iv pulse steroids. (%27,2) (p = 0.01). Besides infliximab, adjuvant immunosuppressive agents were used in 40 eyes (%72,7). Infusion intervals were shortened to 4 weeks only in 2 cases due to uncontrolled uveitis attacks. Infliximab therapy was discontinued in 3 cases due to side effects. Throughout the follow-up, immunosuppressive treatments including IFX could be terminated in 3 eyes of 5 patients. Conclusion: Infliximab is an effective agent in the treatment of Behçet uvetis. It provides visual and anatomical improvement in resistant cases. In certain cases, all immunosuppressive therapies, including IFX, could be terminated. However, it should be taken into consideration that serious side effects may occur with the use of this medication. |
URI: | http://hdl.handle.net/11452/1808 |
Appears in Collections: | Tıpta Uzmanlık / Specialization in Medicine |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
524378.pdf | 540.57 kB | Adobe PDF | View/Open |
This item is licensed under a Creative Commons License