Mersin’de Ramazan ayının gıda tüketim harcamaları üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışmada Mersin ilinde tüketicilerin gıda ürünleri için gıda harcamalarının gelir esnekliğinin ramazan ayında değişip değişmediği test edilmiştir. Mersin ilini temsil edebileceği düşünülen toplam 213 hane halkı ile görüşülmüştür. Ramazan ayında gıda maddeleri tüketiminde bir değişme olup olmadığı ile ilgili sorularda beşli likert ölçeği kullanılmıştır. Bu anketlerden elde edilen veriler, hem çok değişkenli istatistikî modellerle hem de ekonometrik modellerle analiz edilmiştir. Değişkenler arasındaki ilişkiler ki-kare testleri ile analiz edilmiştir. Ekonometrik modellerde, harcama gruplarının esnekliklerinin tahmininde çift logaritmik fonksiyon tipi kullanılmıştır. Yapılan analiz sonucu, Mersin ilinde Ramazan ayında genel olarak gıda maddelerinin tüketiminde bir artış olduğu ve gıda harcamasının yaklaşık yüzde 10 arttığı tespit edilmiştir. Ekonometrik analiz sonuçları, gıda harcama esnekliğinin bütün modellerde teorik beklentilere uygun olarak 1’in altında kaldığını göstermektedir. Ramazan ayında gıda harcama esnekliğinde yaklaşık yüzde 3’lük bir azalışın meydana geldiği tahmin edilmektedir.

In this paper whether income elasticity of consumers’ food expenditure changed in Mersin province in the month of Ramadan was tested. 213 households, which are considered to represent Mersin province, were interviewed. To determine whether food consumption changed in Ramadan 5-level likert item questions were asked to the households in the sample. The data obtained from this survey were analyzed by multi-variable statistical and econometric models. The relations between factors were analyzed by chi-square tests. In econometric models, in order to estimate the elasticities of various expenditure groups the log-linear model was used. The results of these analyses show that food consumption in general increased and food expenditure increased by about 10 percent in Ramadan in Mersin. The results of econometric analyses show that food expenditure elasticities in all the models are below 1, which is in accordance with theoretical assumptions. It is estimated that food expenditure elasticity decreases by about 3 percent in Ramadan.