Koroziv özofajite sekonder gelişen özofagus darlıkları oral extractum cepae süspansiyon ile önlenebilir mi?

Abstract

Koroziv madde içimi çocuk yaş grubunda sıkça rastlanan, önlenebilir bir travmadır. Travmanın uzun dönemde en önemli morbidite ve mortalite sebebi özofagus striktürüdür. Çalışmamızın amacı, extractum cepae?nin özofagus hasarı sonrası iyileşme döneminde olası striktürlerin önlenmesindeki etkinliğinin araştırılmasıdır. Çalışmada deney modeli olarak, Gehanno ve Guedon tarafından tarif edilen yöntem, 30 adet Wistar albino sıçan üzerinde uygulandı. Özofagus hasarı %10 NaOH ve %1 monoetanolamin karışımının %80?lik çözeltisi ile oluşturuldu. Denekler; kontrol (n:10), tedavi (n:10) ve sham (n:10) olarak 3 gruba ayrıldı. Sham grubunda koroziv özofagus hasarı oluşturulmadı. Kontrol grubundaki deneklere koroziv madde uygulanması sonrası tedavi verilmezken, tedavi grubuna hazırlanan extractum cepae suspansiyon oral olarak verildi. Sonuçlar, histopatolojik veriler ve deneklerin canlı ağırlık artışları ile değerlendirildi. Gruplar çalışma sonunda canlı ağırlık artışı yönünden karşılaştırıldığında tedavi grubundaki ağırlık artışının, kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde daha fazla olduğu saptandı. Histopatolojik değerlendirmede; submukozal ödem, submukozal kollajen birikimi, muskularis mukoza hasarı, muskuler atrofi, intramuskuler kollajen birikimi ve mononükleer iltihabi hücre infiltrasyonu parametreleri kullanıldı. Gruplar arasında; submukozal ödem, submukozal kollajen birikimi, muskularis mukoza hasarı ve muskuler atrofi açısından anlamlı fark saptandı. Extractum cepae, özofagus yanığı sonrasında deneklerin canlı ağırlık artışının sağlanmasında ve yanık bölgesinde oluşacak olan aşırı kollajen birikimini önlemede etkilidir. Extractum cepae, tedavideki etkinliği, düşük yan etki, düşük maliyet ve kullanım kolaylığı nedeniyle, koroziv özofagus yanığındaki tedavi basamaklarında birinci seçenek olmaya adaydır.

Corrosive esophageal burns are preventable trauma, frequently encountered in childhood. The most important cause of morbidity and mortality in long-term follow up in this trauma is esophageal stricture. We aimed to evaluate the effectiveness of extractum cepae on prevention of esophageal strictures during healing after corrosive substance intake. In this study, the corrosive esophagus experimental model that defined by Gehanno and Guedon et al was used with 30 wistar albino rats. Esophageal injury created by 80% solution of 10% NaOH and 1% monoethanolamine. The subjects divided three groups; control (n:10), treatment group (n:10) and sham group. (n:10) The sham group was not injured by corrosive. Extractum cepae suspension was given with nutrients daily for treatment group for 21 days. In control group, was not. The results were evaluated with histopathologic data and the subjects' body weight increases. The groups were compared in terms of weight gain at the end of the study, the treatment groups weight gain were significantly higher than the control group. Histopathologic evaluation was performed for submucosal edema, submucosal collagen deposition, muscularis mucosa injury, muscular atrophy, intramuscular collagen deposition and mononuclear cell infiltration. There was significant difference in submucosal edema, submucosal collagen deposition, muscularis mucosa injury and muscular atrophy between control and treatment groups. The extractum cepae is effective on weight gain of subjects' body and prevent collagen deposition in injuried area. The extractum cepae is a candidate of first step treatment of corrosive esophageal injury because of it's success on therapy, low side effects, low costs and ease of use.