Çocuk psikiyatri polikliniğine adli rapor amacıyla yönlendirilen olguların klinik ve sosyodemografik özelliklerinin değerlendirilmesi

Abstract

Ergenlik dönemi yaşam boyu suç oranının en yüksek olduğu dönem olarak bilinmektedir. Çocuk ve ergenlerin maruz kaldıkları veya işledikleri suçlar ise çocuk ve ergen adli raporlarının konusunu oluşturmaktadır. Çalışmamızın birincil amacı adli makamlarca adli rapor talebi ile çocuk ve ergen ruh sağlığı polikliniğine yönlendirilen, çocukların klinik ve sosyodemografik özelliklerini incelemektir. Çalışmamızın ikincil amacı ise çocuk koruma kanununda değişen yasa sonrası, geçmiş yıllara kıyasla çocuk psikiyatrisine başvuran adli olguların değişen niteliklerini tartışmaktır. Çalışmamıza 2016-2017 yılları arasında çocuk psikiyatri polikliniğine adli rapor talebi ile başvuran 81 olgu dahil edilmiştir. Hastaların klinik ve sosyodemografik verileri bir çocuk psikiyatristi tarafından yapılan yaklaşık 45 dakikalık görüşme sonunda toplanmıştır. Zeka düzeyleri Porteus ve Kent E-G-Y testleri ile belirlenmiştir. Çalışmaya dahil edilen raporların %71,6’sını suça sürüklenen çocukların (SSÇ) değerlendirilmesiyle ilgili raporlar oluşturmaktadır. SSÇ’lerin %91,4’ü erkektir. SSÇ’lerin işledikleri iddia olunan suçlar sırasıyla kişiye zarar verme (%24,1), hırsızlık (%20,7), cinsel suçlar (%19), mala zarar verme (%12,1), 5682 Sayılı Kanun’a muhalefet (%10,3), hakaret (%8,6), madde kullanmadır (%5,2) .En sık aldıkları tanılar dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (%27,6) ve davranım bozukluğudur (%20,7). İkinci sırada istenen raporlar ise evlilik izni ve ruh sağlığı ile ilişkili raporlardır (%12,3). Çalışmamızda büyük oranda SSÇ ve onların klinik özellikleri ortaya çıkmıştır. Bununla birlikte değişen yasa ile istismar mağduru çocukların rapor talebiyle daha az başvuruda bulundukları izlenmiştir. Ayrıca çocuk psikiyatrisine başvuran evlilik raporlarının sıklığı göz önüne alındığında, çocuk evliliklerini engelleyebilecek ilgili yasal düzenlemenin yapılmasının gerekli olduğu düşünülmüştür.

Adolescence is known as the period when the crime rate is highest in lifespan. Crimes exposed to or committed by children and adolescents constitute the subject of child and adolescent forensic reports. We aimed to examine the clinical and socio-demographic characteristics of children referred to the child psychiatry policlinic for a forensic report and compare the features of forensic cases following changing the law regarding child abuse. 81 patients who applied to the child psychiatry policlinic between 2016 and 2017 with a request for a forensic report were included. The clinic and socio-demographic data were collected with the help of 45-minute interview made by a child psychiatrist. The mental status of patients was determined by Porteus and Kent E-G-Y tests. The majority of the subjects in the study were the children who were dragged to crime (CDC) (71,6%), and 91,4% of CDCs were male children. The most common crimes to be committed by CDCs were injury (24,1%), theft (20,7%), sexual offense (19%), damage (12,1%), opposition to law No. 5682 (8,6%) and substance use (5,2%). The most common diagnoses were attention deficit hyperactivity disorder (27,6%) and conduct disorder (20,7%). Reports in the second place are the reports related to marriage consent and distribution in mental health (12,3%). It has been observed that there is a decrease in the reports related to the disruption of mental health’s of sexual abuse victims, after changing the laws. When we consider the frequency and timing of forensic report requests regarding marriage, there might be a need to a necessary legal arrangement to prevent the child marriage.