Hekatomnidler sonrası tapınak mimarisi gelişimi

Abstract

Batı Anadolu, antik dönemde birçok medeniyete ev sahipliği yapmıştır. Bunlardan en dikkat çeken bölgeler ise Karia ve İonia bölgeleri olmuştur. MÖ 4. yüzyılda Karia Bölgesi diğer bölgelerden farklı biçimde kültrel ve ekonomik anlamda değişiklik göstermiştir. Bunun en önemli nedeni de bölgede Hekatomnid Sülalaesi‟nin yönetimidir. Hekatomnid Sülalesi, Pers yönetimiyle iyi ilişkiler kurmuş, politik ve ekonomik anlamda dehalarını ortaya koymuşlardır. MÖ 4. yüzyılda başlayan bu süreç mimari anlamda da etkisini göstererek Karia'da önemli imar programlarına yol açmıştır. Pytheos ve Satyros gibi önemli mimarlar bu coğrafyada eserlerini vererek hem kendi bölgelerinin imar faaliyetlerini sürdürmüş hem de diğer bölgelerin imar programlarını etkilemiştir. Bu imar faaliyetlerinde en çok etkilenen yapı çeşidi de tapınak planlaması olmuştur. Karia'da başlayan bu tapınak projeleri İonia Bölgesi'ni de etkileyerek hem coğrafi hem de dönemsel olarak tapınak tipolojisinin kaynağını oluşturmuştur.

Western Anatolia hosted many civilizations in antiquity. The most striking of these were Caria and İonia regions. In the 4th century BC, the Caria Region changed differently from other regions in terms of culture and economy. The most important reason for this is the rule of the Hekatomnid dynasty in the region. The Hekatomnid dynasty established good relations with the Persian administration and demonstrated their political and economic genius. This process, which started in the 4th century BC, showed its effect also in terms of architecture and led to important development programs in Caria. Important architects such as Pytheos and Satyros have both continued the development activities of their own regions and influenced the development programs of other regions by giving their works in this geography. The most affected building type in these reconstruction activities was temple planning. These temple projects, which started in Caria, influenced the İonian Region, and formed the source of the temple typology both geographically and periodically.