Megaralı philon’da koşullu önerme anlayışı ve modern mantıkta maddi içerme kavramının oluşumu

Abstract

“Eğer A ise, o halde B” olarak sembolleştirilebilecek koşullu önermelerin doğruluk değerinden ilk bahseden filozoflardan biri Megaralı Philon’dur (ö. M.Ö. 3. yy). Philon koşullu bir önermenin yanlış değeri almaması için asgari şartı belirlemiştir. Bu şarta göre ön-bileşeni doğru ard-bileşeni yanlış değer almayan bir koşullu önerme doğru kabul edilir. Philon’un koşullu önermelerinin doğruluk değeri almasında onun modalite anlayışının da etkisi vardır. Philon’un doğruluk değeri alan önerme örneklerinin olgusal veriler üzerinden değerlendirildiği görülmektedir. Stoacılar sonrasında önemi azalmış görünen koşullu önermelerin doğruluk değeri tartışması modern dönemde Frege’nin koşulluluk eklemini sembolleştirmesi ile yeniden canlanmıştır. Frege koşullu önermelerde bahsedilen “Eğer … ise, o halde …” yapısının fiziksel nedensellikten geniş olduğunu göstermiştir. Peirce koşullu önermelerle ilgili modern sembolleştirmenin gelişimini etkilemiş ve mantıksal olanak olarak koşullu önerme yapısının açıklanmasına katkıda bulunmuştur. Russell ise formel içermeden ayırt ederek maddi içermeyi tanımlamıştır. Bu çerçevede “Eğer A ise, o halde B” koşullu önermesi Philoncu maddi içerme yoluyla “A içerir B” tabiri olarak anlaşılmıştır.

Philo of Megara (d. 3rd century BCE) is one of the first philosophers who assigned truth values to conditional propositions that can be symbolized as “If A, then B”. He determined the minimum criterion for a conditional proposition not to bear a false truth value. According to this criterion, a conditional proposition that doesn’t have a true antecedent and false consequent is regarded as a true conditional. Philon’s conception of modal terms helps us to understand his theory of conditionals. We need factual data to be able to assess the truth values of Philoanian conditional propositions. The discussion about conditional propositions regarding their truth values lost its importance after Stoics until the modern era. Frege revitalizes the subject by introducing his notation of conditionals. He presents how the “If ..., then …” form of the conditional proposition is different from physical causality. Peirce made a contribution to the notation of symbolic logic about conditionals and, explained conditional propoistions in the context of logical possibility. Russell defined material implication as distinguished from formal implication. Via the material implication, Philonian conditional proposition “If A, then B” is understood as “A implies B”.