Örgütsel alanlarda kurumsal mantıklar arası rekabetin bir vasıtası olarak retorik: Kurumsal sosyal sorumluluk vakası

Abstract

Yönetim ve organizasyon yazınında kurumsal mantık yaklaşımının örgütsel alanların kurumsal değişimini incelemede sıkça kullanıldığı görülmektedir. Kurumsal mantıklara dair düşüncelerin yayılımı farklı kurumsal aktörlerin birbiri ile etkileşimi ile sağlanmaktadır. Bu bağlamda kurumsal aktörler, uygulayıcıların yeni yönetim uygulamalarını benimsemelerini sağlamak ve onları bu doğrultuda ikna etmek için kullandıkları söylemlerinde farklı retoriksel stratejiler kullanmaktadırlar. Bu çalışmanın amacı da, belirli bir örgütsel alanda var olan iki farklı kurumsal mantığın kurumsallaşma süreci içerisinde birbiriyle rekabetini retorik stratejileri üzerinden incelemek ve anlamaya çalışmaktır. Bu bağlamda bu çalışmada belirli bir örgütsel alanda var olan kurumsal mantıkların birbiriyle rekabetinde aktörlerin savundukları kurumsal mantığı meşrulaştırmak için hangi retoriksel stratejileri nasıl ve ne şekilde kullandıklarını görmek ve birbiri ile rekabetini incelemek için Kurumsal Sosyal Sorumluluk vakası araştırma alanı olarak belirlenmiştir.

In management and organization literature, approach of institutional logic is frequently used to examine the institutional change of certain organizational fields. The institutional logic approach focuses on the conflicting institutional logics in the organizational fields. The spread of thoughts about institutional logics in organizational fields provided by the interaction of institutional actors. Institutional actors use different rhetorical strategies in their statements to ensure that practitioners adopt new management practices and to convince them accordingly. In this context, the main purpose of this study is to investigate the competition between the multiple institutional logics that exist in a particular organizational field through rhetorical strategies. The findings of the research conducted for this purpose showed that the defending CSR logic has become a dominant position in the field and revealed that institutional actors apply different weights to rhetorical strategies to convince their listeners.