Sıçan ovaryum dokusunda doksorubisin ile indüklenmiş folliküler apoptotik aktivasyonda visnaginin koruyucu etkisi

Abstract

Bu çalışmada, antineoplastik etkisiyle çeşitli malignitelerde yaygın olarak kullanılan antrasiklin türevi antibiyotik olan doksorubisinin ovaryum üzerindeki toksisitesini belirlemek ve ovaryan toksisiteyi önlemede visnagin tedavisinin etkinliği değerlendirmek amaçlandı. Çalışma kapsamında 24 adet Wistar albino cinsi dişi sıçan 4 gruba ayrıldı: Grup I: kontrol, Grup II: Doksorubisin, Grup III: Visnagin, Grup IV: Doksorubisin+Visnagin. Doksorubisinin 21 mg/kg dozu intraperitoneal (ip) olarak enjekte edildi. Visnaginin 30 mg/kg dozu 21µg/ml serum fizyolojik (SF) içerisinde çözülerek ip enjeksiyon şeklinde uygulandı. Morfolojik değişiklikleri değerlendirmek amacıyla doku kesitleri hematoksilen ve eozin ile boyandı. Işık mikroskobu ile morfolojik değerlendirme ve follikül sayımı yapıldı. Apoptotik aktivasyon TUNEL yöntemi ile değerlendirildi ve aktif kaspaz-3 immünohistokimyası ile desteklendi. Follikül sayımı sonrasında gruplar arasında unilaminar primer ve multilaminar primer folliküller düzeyinde istatistiksel olarak anlamlılık görülmezken, doksorubisin grubunda primordiyal follikül sayılarında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde azalma belirlendi. Doksorubisin grubunda kontrol, visnagin ve doksorubisin+visnagin gruplarına göre sekonder ve graaf follikül sayılarında azalmalar olduğu, atretik follikül sayılarında ise anlamlı derecede artış olduğu görüldü. Doksorubisin+visnagin grubunda sekonder ve graaf follikül sayılarının kontrol ve visnagin grubu ile benzer olduğu, atretik follikül sayılarının doksorubisin grubuna kıyasla anlamlı derecede azaldığı saptandı. Doksorubisin ile indüklenmiş ovaryan toksisitenin visnagin tedavisi ile azaltıldığı ve ovaryan follikül rezervini koruduğu sonucuna varıldı.

In this study, we aimed to determine the toxicity of doxorubicin, an anthracycline-derived antibiotic widely used in various malignancies with antineoplactic effect, and to evaluate the efficacy of visnagin treatment in preventing ovarian toxicity. In this study, 24 Wistar albino female rats divided 4 groups: Group I: control, Group II: Doxorubicin, Grup III: Visnagin, Group IV: Doxorubicin+Visnagin. Doxorubicin was injected intraperitoneally (i.p) at 21 mg/kg. Visnagin (30 mg/kg) was dissolved in 21µg/ml of physiological saline (SF) and administered by i.p injection. Tissue sections were stained with hematoxylin and eosin to evaluate morphological changes. Morphological evaluation and follicle counting were done with light microscope. Apoptotic activation was assessed by the TUNEL method and was supported by active caspase-3 immunohistochemistry. There was no statistically significant difference between unilaminar primary and multilaminar primary follicles between groups after follicle counting, but a statistically significant decrease was detected in primordial follicle numbers in doxorubicin group. In the doxorubicin group, there was a decrease in the numbers of secondary and graafian follicles compared to the control, visnagin and doxorubicin + visnagin groups, and a significant increase in atretic follicle counts. In the doxorubicin+visnagin group, the numbers of the secondary and graafian follicle were similar to those of the control and visnagin group, and the atretic follicle numbers decreased significantly compared to the doxorubicin group. As a result, it was concluded that ovarian toxicity induced by doxorubicin was reduced with visnagin therapy and that visnagin therapy preserved of ovarian follicule reserve.