Incremental dynamic analysis of mid-rise rc buildings to assess effect of concrete strength and tension reinforcement ratio in beam

Abstract

IDA is a parametric analysis method that has used commonly in several different forms to assess the structural performance under seismic loadings. This paper focuses on the effect of tension reinforcement ratio and concrete strength to performance of reinforced concrete (RC) structures. For numerical analysis, two RC frame type structures were selected. One of them is 5 stories other of them is 7 stories. Two different concrete class, C20 and C25, were considered and three tension reinforcement ratios were considered for analyses. Tension reinforcement ratios were determined half of the compressive reinforcement, equal to compressive reinforcement and double of compressive reinforcement ratio. Incremental dynamic analyses (IDA) were performed on these buildings. In this study to execute IDA, eleven seismic acceleration benchmark records were multiplied with various scaling factors from 0.2 to 1.2. Maximum base shear and corresponding roof displacement responses obtained from IDA curves were generated according to these responses. IDA curves were compared with each other by using suitable graphs. According to analyses results, increasing tension reinforcement of beam elements has not any effect on maximum roof displacement. Whereas, increasing of tension reinforcement decreased interstorey drift ratio. This result limited the damage due to decreased interstorey drift ratio.

Artımsal Dinamik Analiz (ADA), sismik yükler altında yapısal performansı değerlendirmek için birkaç farklı biçimde yaygın olarak kullanılan parametrik bir sonuç analizi yöntemidir. Bu yöntem, seçilmiş olan bir grup sismik kayıtın ölçeklenerek yapısal sisteme etki ettirilerek, bu etki altında, elastik tepkiden genel dinamik yapısal stabiliteye ulaşmayı öneren bir analiz türüdür. Bu çalışmada çekme donatısı oranı ve beton dayanımının orta yükseklikli betonarme yapıların sismik davranışı üzerine etkisi incelenmiştir. Sayısal çalışma olarak 5 açıklıklı, 5 ve 7 katlı iki farklı sayısal model oluşturulmuştur. Her bir model için üç farklı çekme donatısı oranı ve iki farklı beton sınıfı seçilmiştir. Çekme donatısı oranları, basınç bölgesindeki donatının yarısı, bir katı ve iki katı olarak belirlenmiştir. Sayısal modeller artımsal dinamik yük altında analiz edilmiştir. Bu analiz için on bir farklı sismik kayıt kullanılmıştır. Bu kayıtlar 0.2g’den 1.2g’ye kadar 0.2g artımlar ile ölçeklenmiştir. Yapılan artımsal dinamik analizler sonucunda yapısal sistemlerin taban kesme kuvvetleri ve karşılık gelen çatı katı deplasmanları karşılaştırılmıştır. Elde edilen analiz sonuçlarına göre kirişlerde çekme donatısı oranını arttırmak çatı katı deplasmanını düşürmese de katlar arası göreli ötelenmeyi azaltmıştır, böylelikle hasar seviyesini azaltacağı için hasar oranını düşürmektedir.