Barındırma sisteminin etlik piliç büyüme performansı, hayvan refahı ve karkas özellikleri üzerine etkisi

Abstract

Bu çalışma, değişik barındırma sistemlerinin etlik piliç büyüme performansı, hayvan refahı ve karkas özellikleri üzerine etkilerini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada; geleneksel derin altlık, tamamı ızgaralı ve ızgara-altlık zemin sistemi olmak üzere 3 ana deneme grubu yer almıştır. Her deneme grubu 5 tekrarlı gruptan oluşmuş, her tekrarlı grupta 14 adet olmak üzere çalışmada toplamda 210 adet günlük yaşta Ross 308 genotipi erkek civciv kullanılmıştır. Büyütme dönemi süresince (6 hafta) gruplarda haftalık tartımlar ile canlı ağırlık gelişimi izlenmiş, yem tüketimi ve ölenler kaydedilmiştir. Deneme sonu hayvan refahı parametreleri incelenmiş, kesim ve karkas özellikleri tespit edilmiştir. Gruplarda ekonomik verimliliği belirlemek amacı ile değişken giderler ve toplam içindeki payları belirlenmiş, brüt kar ve karlılık oranları hesaplanmıştır. Geleneksel derin altlık sistem ile karşılaştırıldığında tamamı ızgaralı ve ızgara-altlıklı zeminde yetiştirilen piliçlerin büyüme performansı daha yüksek bulunmuştur. Canlı hayvanlarda ölçülen hayvan refahı parametreleri tamamı ızgaralı ve ızgara-altlıklı zeminde geleneksel derin altlık sisteme göre daha iyi bulunmuştur. Kesim sonrası karkas göğüs eti üzeri ve kuyruk (pygostyle) üzerinde oluşan lezyonlar bakımından gruplar arası farklılıklar önemli bulunmuştur (P=0,003, P<0.05). Geleneksel derin altlık sisteme göre her iki ızgaralı zeminde piliç başına brüt kar ve karlılık oranları daha yüksek hesaplanmıştır. Sonuç olarak, piliç eti üretiminde ızgara-altlık ya da tamamı ızgaralı zeminde barındırmanın ayak tabanı ve diz eklemi üzerinde oluşan lezyonları önemli düzeyde azalttığı ve canlı ağırlığı önemli düzeyde artırdığı tespit edilmiştir. İlerleyen kesim yaşı ve kesim ağırlığında ızgaralı zemin sisteminin ayak ve karkas problemleri üzerine etkileri yönünden çalışmanın daha büyük ticari sürülerde tekrarlanmasının faydalı olacağı düşünülmektedir.

This study aimed to evaluate the effects of different floor housing systems on growth performance, animal welfare and carcass characteristics of broilers. In the study, fast growing (Ross 308) broilers with conventional deep litter, slatted floor (100% slatted floor), and litter and slat (50% litter floor and 50% slatted floor) were used, so there were three main groups and each main group was consisted of 5 replicates. Each replicate consisted of 14 male chicks, so 210 birds were used in total. Beside the flooring system, management conditions were identical. The experiment lasted for six weeks, and each week live weight gain, feed consumption, and dead birds were recorded. Ante-mortem and post-mortem welfare parameters were visually inspected at the end of the experiment. Carcass characteristics were measured after postmortem inspection. Variable costs of each group and its percentages within total costs were calculated, gross profit and profitability were calculated in order for economic analysis. Results showed that broiler growth performance was positively affected by the fully or partially slatted flooring compared to the conventional deep litter system. All antemortem welfare indicators of broiler were found to be better in fully or partiallyslatted flooring than those of conventional deep litter. With regard to post-mortem lesion score on breast and pygostyle, birds showed differences for all floor types (P=0.003, P<0.05). Compared to the conventional deep litter system, the gross profit and profitability ratios per broiler were calculated higher on both slatted floors. In conclusion, using partially or fully-slatted flooring in fattening fast growing broiler led to a higher body weight while reducing incidence of any deformations on foot pad and hock joint in live animals. Further research is needed to monitör the effects of fully or partially slat flooring on breast and feet deformations, especially in prolonged slaughter age and heavier slaughter weight in commercial conditions.