Torakoskopik cerrahide peroperatif ve postoperatif dönemde verilen intravenöz parasetamolün postoperatif ağrı üzerine etkisi

Abstract

Torakoskopik cerrahi geçiren hastalarda erken mobilizasyon ve derlenme için minimum yan etkilerle optimal ağrı tedavisi gereklidir. Opioid olmayan bir analjezik olarak parasetamol santral etkili bir siklooksijenaz inhibitörüdür. Bu çalışmada torakoskopik cerrahide preoperatif ve postoperatif intravenöz parasetamol uygulamasının etkinliğini değerlendirmeyi amaçladık.Etik Kurul onayı alındıktan sonra, torakoskopik cerrahi geçirecek 40 ASA I-II grubu hasta, anestezi indüksiyonundan önce ve postoperatif 24 saat içinde her 6 saatte bir intravenöz 1 gr parasetamol (n=20) veya 100 cc serum fizyolojik (n=20) almak üzere randomize olarak ayrıldı. Postoperatif tüm olgulara hasta kontrollü analjezi cihazı ile morfin uygulandı. Dinlenme ve hareket sırasındaki ağrı skorları, sedasyon skorları, hemodinamik parametreler, morfin kullanımı, hasta ve hemşire memnuniyeti ve yan etkiler değerlendirildi. İlk analjezik gereksinim zamanı, ilk mobilizasyon ve hastaneden çıkış zamanları kaydedildi.İki grubun demografik ve hemodinamik verileri arasında fark yoktu. Dinlenme ve hareket sırasındaki ağrı skorları arasında anlamlı fark bulunmadı. Toplam morfin tüketimleri parasetamol grubunda postoperatif 2., 4., 8., 12. ve 24. saatlerde anlamlı olarak düşük bulundu (sırasıyla, p<0.05, p<0.05, p<0.001, p<0.001, p<0.001) ancak sedasyon skorları arasında iki grup arasında anlamlı fark yoktu. Bulantı ve kusma sıklığı parasetamol grubunda da azdı (p<0.01, p<0.01). İlk analjezi gereksinim zamanı parasetamol grubunda uzun bulundu (p<0.05). Parasetamol grubunda analjezi açısından hasta ve hemşire memnuniyeti anlamlı olarak fazlaydı (p<0.001, p<0.01) ve ilk mobilizasyon ve hastaneden çıkış süreleri daha hızlıydı (p<0.01, p<0.01).Peroperatif ve postoperatif intravenöz 1 gr parasetamol kullanımı daha az yan etkilerle beraber postoperatif morfin gereksinimlerini azalttı ve hasta ve hemşire memnuniyetini artırdı. Bu yaklaşım torakoskopik cerrahi sonrası erken postoperatif mobilizasyona da katkıda bulunabilir.

Optimal pain treatment with minimal side-effects is essential for early mobility and recovery in patients undergoing thoracoscopic surgery. Paracetamol is a centrally acting inhibitor of cyclooxygenase as a non opioid analgesic. This study was undertaken to assess the efficacy of the preoperative and postoperative intravenous paracetamol administration in thoracoscopic surgery.After ethical approval, 40 patients with an ASA physical status I-II, undergoing thoracoscopic surgery were randomly assigned to receive intravenous administration of either 1 gr paracetamol (n=20) or 100 cc saline (n=20), before induction of anesthesia and then every 6 h postoperatively for 24 h. All patients received morphine via patient controlled analgesia pump postoperatively. Pain scores at rest and on movement, sedation scores, hemodynamic parameters, morphine usage, patient and nurse satisfaction, and side effects were evaluated. Time to first analgesic requirement, first mobilization and hospital discharge were recorded.There were no differences between the demographic and hemodynamic data of the two groups. Pain scores at rest and on movement were not significantly different. Cumulative morphine consumption was significantly less in the paracetamol group at 2nd, 4th, 8th, 12th and 24th hours postoperatively (p<0.05, p<0.05, p<0.001, p<0.001, p<0.001, respectively), but there were no significant differences in sedation scores between the two groups. The incidence of nausea and vomiting was lower in paracetamol group (p<0.01, p<0.01). Time to first analgesic requirement was longer in the paracetamol group (p<0.05). Patient and nurse satisfaction with the analgesia were significantly greater (p<0.001, p<0.01), and first mobilization and hospital discharge were faster (p<0.01, p<0.01) in the paracetamol group.The use of peroperative and postoperative intravenous 1 gr paracetamol reduced the postoperative morfin requirements and increased patient and nurse satisfaction with fewer side effects. This approach may also contribute to earlier postoperative mobilization after thoracoscopic surgery.