Global modernite ve modernite kavramlarının felsefî yönden değerlendirilmesi

Abstract

Günümüzde dünya, çağdaş kimlik ve farklılık tartışmalarının ön planda olduğu, ötekinin varlığına yönelik politik bilincin artırılmasına dair felsefelerin ortaya çıktığı çoğulcu bir düzen görünümündedir. Nitekim 20. yy.’da modernitenin hegemonik tavrının doğurduğu savaşlar ve yıkımlar modern otoritenin sorgulanmasını gerektirmiştir. Modernitenin mutlak söylemlerine karşı ortaya çıkan eleştirel söylemler söz konusu mutlak söylemleri sorunsallaştırmıştır. Bununla beraber modernitenin mahiyeti de muğlâklaşmıştır. Bu eleştireler modern tahakkümün dışına çıkabilme ve farklılığa açılabilme imkânı sunmuştur. Fakat farklılık talepleri üzerinden eleştirilen modernite, bu eleştirileri bünyesine katarak farklılıkları da içeren yeni bir düşünme pratiği içinde farklı bir nesnellik pratiği geliştirmiş ve küresel bir hâl almıştır. Bu durumda global modernite modern hegemonyanın dağılışını değil bilakis farklılık söylemleri üzerinden yeniden biçimlenmesini ifade eder.

Today, the world has the appearance of a pluralistic order, in which contemporary discussions of identity and difference are at the forefront, and philosophies about raising awareness of the existence of the other emerge. As a matter of fact, the wars and destructions caused by the hegemonic attitude of modernity in the 20th century necessitated the questioning of modern authority. The critical discourses that emerged against the absolute discourses of modernity problematized these absolute discourses. Therewith, the nature of modernity has also become ambiguous. These criticisms offered the opportunity to go beyond modern domination and open up to difference. However, modernity, which has been criticized for its demands for difference, has incorporated these criticisms into its body and developed a different practice of objectivity within a new thinking practice that also includes differences and has become global. In this case, global modernity does not mean the disintegration of modern hegemony, but rather its reshaping through discourses of difference.