Examining the legitimacy of the sanctions imposed on Zimbabwe regarding international law

Abstract

The use of sanctions is not a new phenomenon in the discipline of International relations. However, with the disappearance of the Cold War, Western countries increasingly started to adopt sanctions as the means to attain their foreign policy interests. The main objective of this research is to examine the sanctions imposed on Zimbabwe by the European Union (EU) and the United States of America (USA) in the context of international law. The USA crafted its first batch of sanctions on Zimbabwe in 2001 through the Zimbabwe Democracy and Economic Recovery Act (ZIDERA) and the Presidential Executive Order, which derives its legal basis from the USA statutory instrument (International Economic Emergency Powers Act (IEEPA) in 2003. On the other hand, the EU introduced sanctions on Zimbabwe utilising the Cotonou Agreement as its legal basis. In addition, the EU used the Treaty of European Union, which advocates for the Common Foreign and Security Policy (CFSP). Therefore, the focus of this research lies on highlighting the legitimacy of such sanctions on Zimbabwe, which is a member of the United Nations (UN), and yet the UN did not take any sanction measures to address such grievances as laid down by the EU and the USA. The thesis argued that unilateral sanctions imposed on Zimbabwe are illegitimate based on the principle of non-interference in the internal affairs of another state, equality of sovereign states and the International Law Commission on the Responsibility of States for Internationally Wrongful Act. The sanctions are negatively affecting Zimbabwe to carry out its duties and obligations as a sovereign state. On the same note, International Law Commission drafts are regarded as non-binding in international law.

Uluslararası ilişkiler disiplininde yaptırımların kullanılması yeni bir olgu değildir. Fakat Soğuk Savaş'ın sona ermesiyle birlikte Batılı ülkeler, dış politikada ulusal çıkarlarına ulaşmak için yaptırımları giderek daha fazla benimsemeye başlamıştır. Bu araştırmanın temel amacı Avrupa Birliğı (AB) ve Amerika Birleşik Devletleri (ABD) tarafından Zimbabve'ye uygulanan yaptırımları bu yönüyle irdeleyip uluslararası hukuka uygun olup olmadığını tespit etmektir.ABD ilk yaptırımlarını Zimbabve’ye 2001 yılında uygulamaya başlamıştır. Bu yaptrımlarını Zimbabve Demokrasi ve Ekonomik İyileşme Yasasını (ZIDERA) ile meşru göstermeye çalışmıştır. Buna ek olarak, daha sonraki süreçte de çeşitli araçlar kullanarak bu yaptırımları arttırmıştır. Bu bağlamda, 2003 yılında, yasal dayanaklarını ABD yasal belgesinden [Uluslararası Ekonomik Acil Durum Yetkileri Yasası (IEEPA)] alan Başkanlık İcra Kararları aracılığı ile Zimbabve'ye yönelik daha fazla yaptırım kararı alınmıştır. Öte yandan AB, Cotonou Anlaşması'nı yasal dayanak olarak kullanarak Zimbabve'ye yaptırımlar getirmiştir. Ayrıca AB, Ortak Dış ve Güvenlik Politikası'nı (CFSP) savunan Avrupa Birliği Antlaşması'nı kullanmıştır. Bu nedenle, bu araştırmanın odak noktası, Birleşmiş Milletler (BM) üyesi olan Zimbabve'ye yönelik bu tür yaptırımların meşruiyetini irdelemektir. BM henuz, AB ve ABD tarafından belirlenen bu tür mağduriyetleri gidermek için herhangi bir yaptırım önlemi almamıştır. Zimbabve'ye uygulanan tek taraflı yaptırımların, başka bir devletin içişlerine karışmama, egemen devletlerin eşitliği ve Devletlerin Uluslararası Haksız Eylemden Sorumlu Uluslararası Hukuk Komisyonu hükümlerine dayalı olarak gayrimeşru olduğu kabul edilmektedir. Yaptırımlar, Zimbabve'yi egemen bir devlet olarak görev ve yükümlülüklerini yerine getirmesini olumsuz etkilenmektedir. Aynı zamanda, Uluslararası Hukuk Komisyonu taslaklarının uluslararası hukukta bağlayıcı olmadığı kabul edilmektedir.