Diyabetik sıçanlarda captopril + angiotensin II kombinasyon tedavisinin random patern deri fleplerinin yaşayabilirliği üzerine etkisi

Abstract

Diyabet; vasküler komplikasyonları nedeniyle doku dolaşımını olumsuz etkileyen ve bunun bir sonucu olarak doku hasarına yol açan bir hastalıktır. Diyabetin neden olduğu bu doku hasarı; böbrek ve göz gibi önemli organları etkilediği gibi deriyi de etkilemektedir. İyi regüle edilememiş diyabette gözlenen kan şekeri yüksekliği ve yan ürünlerine bağlı gelişen endotel disfonksiyonu ve dolaşım bozukluğu yara iyileşmesini ve deride yapılan operasyonları (örneğin; deri flepleri ) olumsuz etkilemektedir. Dolayısıyla da, kan şekerinin düzenlenmesine ilave olarak,derideki kan dolaşımının da arttırılması gerekliliği ortaya çıkmaktadır.Diyabetin flep yaşayabilirliği üzerindeki olumsuz etkilerine rağmen flep operasyonları diyabetik hastalarda sıklıkla yapılmaktadır.Literatüre baktığımızda sağlıklı sıçanlarda çok sayıda çalışma yapılmış olmasına rağmen ,diyabetik sıçanlarda yapılmış deneysel çalışma sayısının sınırlı olduğunu gördükÇalışmamızda Streptozotosin ( STZ ) ile 55 mg/kg olarak, intraperitoneal (i.p.) yolla deneysel diyabetik hale getirilen Spraque- Dawley sıçanlarda, flep nekrozunun azaltılması için Captopril+AngiotensinII kombinasyon tedavisinin etkileri araştırıldı. Deneylerde ağırlıkları 200-300g olan 45 adet dişi sıçan kullanıldı. Sıçanlar K (Sağlıklı kontrol),A (Angiotensin II) , A+C (Angiotensin II+Captopril), C (Captopril), SF(Serum Fizyolojik) olmak üzere; rastgele her grupta 9 tane sıçan olan 5 guba ayırıldı . Bu gruplardan biri (K ) sadece sodyum sitrat tamponu verilmiş olan sağlıklı kontrol gurubunu oluştururken, diğer dört gurup (A ,C,A+C,SF) sodyum sitrat tamponu içinde çözünmüş Streptozotosin (STZ) ile diyabetik hale getirilmiş grupları oluşturmaktadır. Streptozotosin tatbikinden 48 saat sonra, sıçan kuyruklarından intravenöz (i.v.) yolla alınan kanların glukoz seviyeleri glukometre cihazı ile tespit edildi ve kan şeker seviyesi 250 mg/dL' nin üzerinde olanlar diyabetik olarak kabul edildi .Bu şekilde deneysel diyabet oluşturulan sıçanlarda, bir hafta sonra tekrar glukometre ile kan glikoz değerleri ölçüldü.Bir hafta sonunda da kan glikoz değerleri 250mg/ dl üzerinde olan sıçanlar diyabetik grupları oluşturmak için çalışmaya alındı. 8. haftanın sonunda tüm guruplardaki sıçanların sırt bölgelerinden, intraperitonal (i.p.) ketamin anestezisi altında 3X8 cmlik modifiye Mc Farlane flebi kaudal tabanlı olarak tam katlı kaldırıldı.Sıçanlar postoperatif 7. günde sakrifiye edildi ve makroskobik olarak fleplerde oluşmuş olan nekroz oranları değerlendirildi. Ayrıca fleplerin sağ distal,sağ proksimal,sol distal,sol proksimal olmak üzere 4 ayrı bölgesinden alınan eksizyonel biyopsiler histopatolojik olarak dört parametre yönünden incelendi.Çalışmamızın sonuçlarına göre diyabetik olan sıçanlarda Captopril ve Angiotensin II ayrı ayrı ve birlikte uygulamalarının diyabetik Serum Fizyolojik (SF) grubuna göre anjiogenezisi arttırdığını tespit ettik (p< 0.05) . Captopril + Angiotensin II kombinasyon tedavisi ile flep canlılık oranının Captopril ve Serum Fizyolojik grubuna göre daha yüksek olduğunu saptadık (p<0.05).

Diabetes mellitus ; due to its vascular complications it effects tissue vascularity negatively and as a result of that it causes tissue damage. The tissue damage caused by diabetes mellitus effect skin alongside within kidney and eye. Blood glucose elevation in unregulated diabetes mellitus , endothelium disfunction depending on secondary products and vascular disfunction effect wound healing and skin based operations negatively (for example: skin flaps). Related to that , addition to blood glucose regulation , the need of skin vascularity increase has appeared. Notwithstanding diabetes mellitus`s negative effect on flep survival , flap operations are often performed on these patients. When we searched the database , we have seen in spite of there are several studies on rats , there are few experimental studies performed on rats which have diabetes mellitus.In our study,the effects of the combination theraphy of Captopril and Angiotensin II for reducing flap necrosis on Spraque Dawney rats which are experimantally gained diabetes mellitus by injecting 55 mg / kg streptozotocin (STZ) intraperitoneally was investigated. In our experiments 45 female rats which variates 200 - 300 gr has been used. Rats has been split up into 5 groups contains 9 rats randomly. The groups has been named as K (healty) , A (Angiotensin II) , A + C (AngiotensinII + captopril) , C ( Captopril), SF (Salin). In group K , only sodium citrate solution has been injected to healty rats. In other groups ( A , C , A+C , SF) , Streptozotocin dissolved in sodium citrate solution injected to rats which have diabetes mellitus.48 hours after Streptozotocin (STZ) injection , intravenous blood sample has been gathered from rats` tails. The rate of > 250 mg/ dL on glucometer device has been accepted as diabetes mellitus. In this pattern , 1 week later the same blood sample gathered again and the rats which have > 250 mg/ dL value counted into study. At end of eighth week from all rats` back region , 3 x 8 cm full thickness modified Mc Farlane flap elevated under ketamin anesthesia.The rats had been sacrificed seventh day postoperatively and the necrosis areas of the flap had been analyzed macroscopely. Also , the excisional biopsies taken from right proximal , right distal , left proximal and left distal areas of the flap had been analyzed histopathologically. Our study's results suggests that ; use of Captopril and Angiotensin II on diabetic rats , combined or seperated , has an increasing effect on angiogenezis compared to salin enjected rats. The results are similar to other studies.Captopril and Angiotensin II combination therapy flap survival rate has a significant difference comparing Captopril only and salin groups.Key Words: Diabetes mellitus , captopril , angiotensin II , flapsurvival