Uygunsuz test tekrarlarının retrospektif analizi

Abstract

Laboratuvar tetkiklerinin sağlık hizmetlerinde kullanımı oldukça yaygındır ve laboratuvar testlerine olan ilgi son birkaç dekatta gittikçe artmaktadır. Giderek artan tetkik kullanımına rağmen, laboratuvar kullanım sıklığı ile bakım kalitesi arasında pozitif bir ilişki bildirilmemiştir. Bu nedenle, talep edilen testlerin büyük bir kısmının uygunsuz veya gereksiz olduğu düşünülmektedir. Çalışmamızda 2015-2017 yıllarını kapsayan 3 yıllık süreçte kurumumuzun laboratuvar kullanımını test tekrarlarının uygunluğu açısından retrospektif ve kesitsel olarak objektif kriterlere dayanarak değerlendirmeyi hedefledik. Bu amaçla hemoglobin A1c (HbA1c), 25-OH vitamin D, tiroid stimulan hormon (TSH), serbest triiodotironin (sT3), serbest tiroksin (sT4), anti-tiroid peroksidaz antikoru (anti-TPO), vitamin B12, folat, demir, ferritin ve lipit profili testlerini temsilen total kolesterol istemlerinin klinik kılavuzlar ışığında uygunsuz tekrarlanma oranlarını değerlendirdik. İncelediğimiz 11 parametre için 3 yıllık uygunsuz tekrarlanan test oranının ortalama %10 olduğu saptandı. Uygunsuz tekrarlanan test oranları %4 ile %17,8 arasında değişmekte idi. TSH, sT3 ve sT4 parametrelerinde uygunsuz tekrarlanan test oranları %4 - %5,4 aralığında iken 25-OH vitamin D, demir, ferritin ve total kolesterol parametrelerinde uygunsuz tekrarlanan test oranları %12,4 - %17,8 aralığında idi. Her 3 yılda da tüm testlerde (anti-TPO hariç) uygunsuz tekrar oranlarının yatan hastalarda daha yüksek olduğu belirlendi. Total kolesterol, demir ve ferritin parametrelerinin uygunsuz tekrarlarında erkek hasta, anti-TPO’nun uygunsuz tekrarlarında kadın hasta hakimiyeti gözlendi. Diğer parametrelerin uygunsuz tekrarlarında erkek/kadın oranının benzer olduğu gözlendi. Folat ve 25-OH vitamin D’de daha belirgin olmak üzere (minimum %83,5 - maksimum %92,4) HbA1c hariç tüm parametrelerde uygunsuz tekrarların referans aralıklar içerisindeki sonuçlarda yapıldığı görüldü. HbA1c, 25-OH vitamin D, TSH, sT3 ve sT4 parametrelerini en fazla uygunsuz tekrar eden birimin endokrinoloji polikliniği iii olduğu belirlendi (%4,5 - %21,4). Onkoloji polikliniğinden çok yüksek oranda uygunsuz demir (%51,1 - %52,3) ve total kolesterol (%20,4 - %26,9) tekrar edildiği görüldü. Sonuç olarak, incelenen testlerin kılavuzlarda belirlenen sürelere göre önemli oranda uygunsuz tekrarlandığı saptandı. Laboratuvar test istemlerinin uygunsuzluğunun iyileştirilmesinde nedenlerin analiz edilmesi ve laboratuvar uzmanları ile klinisyenlerin işbirliğinin sağlanması son derece önemlidir.

In this study, we aimed to determine the superiority of the two most commonly used graft materials in tympanoplasty, temporal fascia and cartilage, on the success of graft retention and hearing-correcting effects. In addition, issues such as surgeon experience and clinical practice that may affect overall success were also examined. 509 ear operations of 486 patients operated in our clinic were included in this study. Pre- and postoperative examination findings and frequency-specific and average audiometry results of the patients were recorded and compared. According to the study performed on 509 tympanoplasty operations in our clinic, the success rates of graft retention were 82,4% and 90,3%, respectively, in the groups of patients using temporal fascia and cartilage grafts. There was a significant improvement in both patient groups (p <0,001 for each) and no statistically significant difference was found between each other (p> 0,05). When the average audiometry values for hearing correcting effect were compared, significant improvement was achieved in both groups (p <0,001 for each), and the grafts did not have superiority to each other (p = 0,803). It was also concluded that graft retention rate was directly related to experience (p <0,001). According to the results of our study, temporal fascia and cartilage grafts were not superior to each other in terms of graft retention and hearing corrective effects. Both graft materials can be safely used in tympanoplasty operations in accordance with the surgeon's experience and clinical practice.