Anneleri ile ceza infaz kurumlarında kalan 0-3 yaş çocuklarının bağlanma süreçlerinin desteklenmesi ve sağlıklı gelişimleri için bir pilot çalışma: Duygu salıncağı

Abstract

Önleyici/müdahale edici ya da destekleyici projeler üretmek, sosyal politikalar geliştirilmesi açısından önem taşımaktadır. Kadın kapalı ceza infaz kurumunda annesi ile kalan çocuklar için geliştirilen bu önleyici projenin amacı; 0-3 yaş arası çocukların tüm gelişim alanlarını annelere verilecek eğitim ile birlikte desteklemek, anne ve çocuk arasındaki duygusal bağı güçlendirmek ve etkileşimi arttırmaktır. Proje çalışmasının diğer bir amacı da çocuklar için kullanılan oyun alanını geliştirmek ve düzenli kullanılmasını sağlamaktır. Bu noktalardan hareketle gelişimsel değerlendirmeler yapılmış ve ihtiyacı olan çocuklara sağlanan bireysel psikoterapi sürecinin ruhsal gelişimi nasıl etkilediği incelenmiştir. Çalışma kapsamında, 0-3 yaş grubu 31 çocuk ve anneleri ile çalışılmıştır. Bu doğrultuda eğitim öncesi ve sonrasında annelere; Demografik bilgi formu, Ebeveyn-Çocuk Kapsayıcı İşlevler Ölçeği, ACE Travma Ölçeği, Çocukluk Çağı Travmaları Soru Listesi, Marschack Etkileşim Değerlendirmesi uygulanmıştır. Çocuklara ise proje başlangıç ve bitiminde AGTE Gelişim Testi, 1-3 Yaş Sosyal Duygusal Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda ön test ve son test ölçümleri arasında anlamlı farklar olduğu görülmektedir.

It is important in terms of developing social policies by producing preventive/interfering or supportive projects for changes in the context. The aim of this preventive project, which was developed for children staying with their mothers in a closed women’s penal institution, is to support all developmental areas of children aged 0-3, together with the education to be given to mothers, to strengthen the emotional bond between mother and child and to increase interaction. Another aim of the research is to develop the playground used for children and to ensure that it is used regularly. From this point of view, developmental evaluations were made and how therapy processes affected this interaction was examined. Within the scope of the study, 31 children aged 0-3 and their mothers were studied. In this context; Demographic information form, Parental Child Containing Functions Scale, ACE Trauma Scale, Childhood Trauma Questionnaire, Marschack Interaction Method Assessment were applied to the mothers before and after the training. For children aged 0-3, the AGTE Developmental Test and the 1-3 Age Social Emotional Evaluation Scale were used at the beginning and the end of the project. As a result of the research, it is seen that there are significant differences between the pretest and posttest measurements.