Oruç Aruoba şiirinde dilin merkezinin parçalanması: Dil sapmaları ve epistemolojik temelleri

Abstract

Dilin olağan kullanımının dışına çıkarak söz diziminde, sözcüklerin ses ve biçim özelliklerinde değişiklikler yapmak, yeni sözcük ve ifade biçimleri oluşturmak “dil sapması” olarak adlandırılır. Bu makalede, yazmış olduğu şiirlerle kendine has bir söyleyiş oluşturan Oruç Aruoba’nın şiirlerindeki dil sapmaları tespit edilmiş ve incelenmiştir. Böylece, şairin söyleyiş özelliklerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Makale, üç ana bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde, bazı önemli araştırmacıların dil sapmaları hakkındaki görüşleri ve bunları tasnif şekilleri üzerinde durulmuştur. İkinci bölümde, Aruoba şiirlerindeki sapmalar; sözcüksel sapmalar, sessel sapmalar, yazımsal sapmalar, anlamsal sapmalar ve dil bilgisel sapmalar olmak üzere beş başlık altında ele alınıp örneklerle açıklanmıştır. Üçüncü bölümde ise şairin şiirlerindeki dil sapmalarının nedenleri ve bu sapmaların felsefi alt yapısı üzerine birtakım değerlendirmeler ve çıkarımlar yapılmıştır.

Creating new forms of words beyond the usual use of language, by making changes in the syntax, sound and form properties of words and expressions is called “linguistic deviation”. Linguistic deviations in the poems of Oruç Aruoba forming a unique discourse with the poems he has written have been identified and examined in the study. Thus, the aim of the study is to reveal the characteristics of the poet’s discourse. The article consists of three main sections. In the first section, the views of some important researchers on deviations and the classification of them are discussed. In the second section, deviations in Aruoba’s poems are examined under five titles as lexical, phonetic, orthographic, semantic and grammatical deviations and they are exemplified. In the third section, a number of evaluations and inferences were carried out on the causes of deviations in his poems and the philosophical infrastructure of these deviations.