Retrospektif çalışma: Crowe 3-4 gelişimsel kalça displazisinin erişkin yaş tedavisinde total kalça protezi uyguladığımız; subtrokanterik kısaltma osteotomisi yapılan ve yapılmayan hastaların karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Crowe 3 ve 4 gelişimsel kalça displazisi(GKD) hastalarında, subtrokanterik kısaltma osteotomisi(STO) yapılarak ve yapılmadan total kalça protezi(TKP) uygulamalarımızın klinik ve radyolojik sonuçlarının karşılaştırılması. Gereç ve Yöntem: 2010-2020 yılları arasında, 18 yaş üzeri GKD tanısıyla kliniğimize başvuran, TKP uygulanan 46 hastanın 59 ameliyatı değerlendirildi. STO uygulanan ve uygulanmayan hastalar olarak iki gruba(24 STO’lu, 35 STO‘suz) ayrıldı. Bu hastalar Harris Kalça Skoru(HKS), Oxford Kalça Skoru(OKS), Vizüel Analog Skala(VAS), bacak boy eşitsizlikleri, siyatik araz, siyatalji, Trendelenburg bulgusu, hastane yatış süresi, kanama miktarı, eritrosit süspansiyon ihtiyacı, enfeksiyon, debridman, revizyon, dislokasyon, fraktür, osteoliz, gevşeme, osteotomi hattında kaynamama, heterotopik ossifikasyon ve pelvik oblisite açısından gruplar arasında kıyaslandı. Bulgular: Çalışmamızda, yumuşak doku gevşetmelerini takiben, genel anestezi ve kas gevşetici altında, traksiyon ile kalça rotasyon merkezinin gerçek asetabuluma redükte edilebilirliği değerlendirildi, STO uygulanıp uygulanmamasına karar verildi. Çalışmamızda kullanılan metotla Crowe, Hartofilakidis ve Eftekhar sınıflandırmalarının önerileri karşılaştırıldı, istatistiksel anlamlı ilişki saptanmadı. Femoral stem seçimleri, Dorr sınıflandırmasının preoperatif önergeleri ve peroperatif yapılan femoral tutunumlara göre verildi. Elde edilen peroperatif implantasyon ile Dorr sınıflandırmasıyla elde edilen preoperatif seçimlerimiz kıyaslandı, birbirleriyle anlamlı şekilde ilişkiliydi. Pelvik oblisitenin iki grupta da azaldığını görmekteyiz. Gruplar iv arasında VAS ve HKS sonuçlarında anlamlı fark saptanmamıştır. OKS’de ise, STO uygulanmayanların sonuçları anlamlı düzeyde daha iyidir. STO uygulanmayan grupta hastane yatış süresi, kanama miktarı ve kan ürünleri ihtiyacı sonuçları anlamlı derecede daha başarılıydı. Her iki grubun BBE’lerinin postoperatif sonuçlarının, preoperatif döneme göre belirgin olarak düzeldiğini gördük. Siyatik araz ve siyatalji bulguları geri dönüşlüydü ve iki grup arasında anlamlı fark görülmedi. Hastalarımızda %98 sağ-kalım sağlandığı görüldü. Sonuç: Crowe 3 ve 4 GKD’de, hastanın çıkık kalçasının ne kadar yüksekte olduğu tedavi planlanmasında önemlidir. Beraberinde yumuşak dokularının sıkılığı, konjenital veya edinsel sebeplerle olan yapışıklıklar da bu planlamayı etkiler. Nörovasküler çekinceler nedeniyle literatürde STO önerilmekle birlikte, çalışmamızda, mükemmele yakın fonksiyonel sonuçların STO uygulanmaksızın elde edilebileceğini gösterdik.

Purpose: Comparison of clinical and radiological results of patients with Crowe 3 and 4 with developmental dysplasia of the hip(DDH), who underwent total hip replacement(THR) with and without subtrochanteric shortening osteotomy(STO). Materials and methods: 59 operations of 46 patients over the age of 18 who applied to our clinic with the diagnosis of developmental hip dysplasia and underwent total hip replacement between 2010 and 2020 were evaluated. The patients were divided into two groups(24 with STO, 35 without STO) as patients with and without subtrochanteric shortening osteotomy. These patients had been compared between groups by Harris Hip Score(HHS), Oxford Hip Score(OHS), Visual Analogue Scale(VAS), leg-length discrepancies, sciatalgia, sciatic nerve palsy, Trendelenburg sign, length of hospital stay, the amount of bleeding, the need for erythrocyte suspension, infection, debridement, revision, dislocation, fracture, osteolysis, loosening, nonunion at the osteotomy line, heterotopic ossification, pelvic obliquity. Results: In our study, the reductability of the hip rotation center to the true acetabulum with traction was evaluated under general anesthesia and muscle relaxant, following soft tissue release, and it was decided whether to perform STO or not. The method used in our study was compared with the recommendations of Crowe, Hartofilakidis and Eftekhar classifications, and no statistically significant correlation was found. Femoral stem selections were made according to the preoperative recommendations of the Dorr classification and peroperative femoral implantatinons. The obtained peroperative implantation and our preoperative choices obtained with the Dorr classification were compared, and they were significantly related to each other. We see that pelvic obliquity decreased in both groups. There was no significant vi difference in the results of VAS and HHS in two groups. In OHS, those without STO were significantly better outcomes. Results of duration of hospitalization, amount of bleeding and need for blood products were evaluated to be significantly more successful in group without STO. We observed that the postoperative results of leg length discrepancy of both groups improved significantly compared to the preoperative period. Sciatic nerve palsy and sciatalgia were reversible, and there was no significant difference between two groups. In the follow-up %98 survival was observed. Conclusion: THR in Crowe 3 and 4 DDH, the height of the dislocated hip of the patient is important in planning the treatment. The tightness of soft tissues and adhesions due to congenital or acquired reasons also affect this planning. Although STO are recommended in the literature due to neurovascular limitations, in our study, we see that near-perfect functional results can be obtained without shortening osteotomies.