Sıçanda eksizyon ile oluşturulan yara modelinde propolis pomad ve mupirosin pomad’ın yara iyileşmesine etkileri

Abstract

Yara, canlı bir dokunun fiziksel, kimyasal ve biyolojik bir travma sonrası, anatomik ve fonksiyonel sürekliliğinin bozulmasıdır. Vücut yaralanmayı takiben karmaşık ve etkileşimli bir yapılanma sürecine girmektedir. Yapılan araştırma ve çalışmalar yara iyileşme sürecini özümseme ve bu süreci kısaltmaya yöneliktir. Günümüzde yara yeri bakımında geleneksel veya günümüz teknolojisi ile üretilen çeşitli topikal ajanlar kullanılmasına rağmen halen tek bir ajan konusunda tam bir fikir birliğine varılamamıştır. Bu çalışmada daha önce çeşitli çalışmalarda yara iyileşmesi üzerine olumlu etkileri gösterilen propolisin domuz yağı ile pomadı yapılarak ve rutin tedavi seçeneklerinden biri olan mupirosin pomad ile de karşılaştırılarak yara iyileşmesi sürecine etkisi incelendi. Çalışmada 18 adet Sprague-Dawley dişi ratlar kullanıldı. Her birinin sırt kısmına 2 adet 2 cm çaplı tam kat cilt eksize edilerek yara oluşturuldu. Sonrasında ratlar 3 gruba ayrılarak kontrol grubuna mupirosin pomad, diğer iki grubun birine domuz yağı ve diğerine domuz yağı ile hazırlanmış propolis pomadla 3 hafta boyunca, günlük açık pansuman uygulandı. Ratlar 3. hafta sonunda sakrifiye edilip makroskobik ve histopatolojik inceleme yapıldı. Sonuç olarak çalışmada; 3 deney grubunun da genel olarak yara iyileşmesinde iyi olduğu, 14. günde yaraların kapanmaya başladığı ve 21. günde de büyük oranda kapandığı tespit edilmiştir. Ancak propolis ve domuz yağı içeren uygulamaların mupirosinden birkaç gün önce yara kapanmasını sağladığı gözlenmiştir. İstatistiki olarak da yara iyileşmesinde önemli parametreler olan kapiller yoğunluk ve epitelizasyon açısından da yara iyileşmesinde genel olarak propolisin en iyi olduğu, bunu domuz yağı ve v mupirosinin takip ettiği tespit edildi. Yara iyileşmesinde, alternatif olarak propolis ve domuz yağının da kaliteli ticari preparatlarının üretilmesi ve kullanıma sunulmasının iyi olabileceği kanısına varıldı.

Wound is the disruption of anatomical and functional continuity of a living tissue after physical, chemical and biological trauma. The body undergoes a complex and interactive restructuring process following injury. Research and studies are aimed at assimilating the wound healing process and shortening this process. Although various topical agents are used in wound care today, which are produced both traditionally or using high technology, there is still no consensus on a single agent. In this study, the effect of propolis on the wound healing process, which has been shown to have positive effects on wound healing in various studies, was investigated by making ointment with lard and comparing it with mupirocin pomade, which is one of the routine treatment options. 18 Sprague-Dawley female rats were used in the study. A wound was created by excising 2 full-thickness skins with a diameter of 2 cm on the back of each. Afterwards, the rats were divided into 3 groups, and mupirocin ointment was applied to the control group, and daily open dressing was applied for 3 weeks with lard and propolis ointment prepared with lard in one of the other two groups. Rats were sacrificed at the end of the 3rd week, and macroscopic and histopathological examinations were performed. As a result; It was determined that all 3 experimental groups were good in wound healing in general, the wounds started to close on the 14th day and were largely closed on the 21st day. However, it has been observed that applications containing propolis and lard provide wound closure a few days earlier compared to mupirocin. In terms of capillary density and epithelialization, which are statistically important parameters in wound healing, it was determined that propolis was the best in wound healing, followed by lard vii and mupirocin. It was concluded that it would be good to produce and use quality commercial preparations of propolis and lard as an alternative in wound healing.