Importance of MRI in showing the early period erosive alterations during wrist involvement in rheumatoid arthritis

Abstract

Objectives: In this study, we aimed to evaluate the efficacy of magnetic resonance imaging (MRI) in demonstrating erosive alterations during the early period of rheumatoid arthritis (RA).

Patients and methods: Twenty-one wrists of 14 patients (11 females, 3 males; mean age 54 years; range 37 to 64 years) diagnosed with RA by clinical data and laboratory results were examined with MRI. The disease activity was determined by C-reactive protein and erythrocyte sedimentation rates. Wrist radiographies of all the patients were either normal or had suspicious signs. The presence of bone erosion was evaluated in 15 different regions (8 carpal bones, 5 metacarpal heads, 1 distal radius, and 1 distal ulna). Coronal and axial T1-weighted spin echo (SE) images with and without fat suppression, coronal T2-weighted turbo SE images with fat suppression, and coronal T1-weighted SE images with fat suppression following administration of intravenous gadopenteate dimeglumine were obtained.

Results: In all cases, the wrist radiographs were either normal or exhibited suspicious findings. Bone erosion was found in 73 (81.1%) different sites in carpal bones, four different sites in distal radius (4.4%), four (4.4%) different sites in distal ulna, and nine (10%) different sites in proximal metacarpal heads. While capitatum (27.3%) and triquetrum (24.6%) were the most commonly affected sites, pisiforme (1.6) was found be the least affected site. Among the 21 wrist MRIs showing erosion, nine (42.8%) had synovitis, three (14.2%) had tenosynovitis, two (9.5%) had bursitis, and seven (33.3%) had bone marrow edema.

Conclusion: Magnetic resonance imaging may be an effective diagnostic method for the determination of early period joint involvement in RA cases.

Amaç: Bu çalışmada, romatoid artritin (RA) erken dönem eroziv değişikliklerinin ortaya konmasında, manyetik resonans görüntülemenin (MRG) etkinliği değerlendirildi. Hastalar ve yöntemler: Klinik veriler ve laboratuvar sonuçlarıyla RA tanısı konulan 14 hastada (11 kadın, 3 erkek; ort yaş 54 yıl; dağılım 37-64 yıl) 21 el bileği MRG ile incelendi. Hastalık aktivitesi C-reaktif protein ve eritrosit sedimantasyon oranı ile belirlendi. Hastaların hepsinde el bileği grafisi normaldi ya da şüpheli bulgular vardı. Kemik erozyonlarının varlığı 15 farklı bölgede (8 karpal kemik, 5 metakarp başı, 1 distal radius ve 1 distal ulna) değerlendirildi. Yağ baskılamalı ve yağ baskılamasız koronal ve aksiyal T1-ağırlıklı spin eko (SE) görüntüleri, yağ baskılamalı T2-ağırlıklı koronal turbo SE görüntüleri ve intravenöz gadopentetat dimeglumin verilmesinden sonra yağ baskılamalı T1-ağırlıklı koronal SE görüntüleri elde edildi. Bulgular: Olguların hepsinde el bileği grafisi ya normaldi ya da şüpheli bulgular vardı. Karpal kemiklerde 73 (%81.1) farklı bölgede, distal radiusta dört (%4.4) farklı bölgede, distal ulnada dört (%4.4) farklı bölgede, proximal metakarp başlarında dokuz (%10) farklı bölgede kemik erozyonu tespit edildi. Kapitatum (%27.3) ve triquetrum (%24.6) en çok ekilenen bölge iken, pisiforme en az etkilenen bölge (%1.6) olarak tespit edildi. Erozyon saptanan 21 elbileği MRG’sinin dokuzunda (%42.8) sinovit, üçünde tenosinovit (%14.2), ikisinde bursit (%9.5) ve yedisinde kemik iliği ödemi (%33.3) vardı. Sonuç: Manyetik resonans görüntüleme RA'lı olgularda erken dönem eklem tutulumunu saptamada etkin bir tanı yöntemi olabilir.