Dini yönelim ve dini grup üyeliğinin kendini ayarlama ile ilişkileri üzerine bir araştırma

Abstract

Kendini ayarlamanın dini yönelim ve dini grup üyeliği ile ilişkisini konu edinen bu çalışma, kuramsal ve amprik olmak üzere iki eksende ilerlemektedir. Özellikle kendini ayarlamanın kavramsal köken ve etiyoloji gibi yapısal tartışmalar çerçevesinde detaylı bir şekilde incelendiği çalışmada, dini yönelim ve dini grup hakkında da genel bilgilere yer verilmektedir. Bu bağlamda çalışmanın amacı, iç güdümlü-dış güdümlü dini yönelimin ve dini grup üyeliğinin kendini ayarlama üzerinde anlamlı bir etkisinin olup olmadığını, varsa bu etkinin yönünü ve derecesini tespit etmektir. Bu amaç doğrultusunda, Bursa'da ikamet eden 16-65+ yaş aralığında yer alan 437 kadın, 369 erkek olmak üzere toplam 806 kişiden oluşan örneklem grubuna, kendini ayarlamanın ölçümü için "Gözden Geçirilmiş Kendini Ayarlama Ölçeği" ve dini yönelimin tespiti için "Dini Yönelim Ölçeği" uygulanmıştır. Toplanan veriler SPSS programı kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen bulgular, iç güdümlü dini yönelim ile kendini ayarlama arasında pozitif yönlü anlamlı bir ilişkinin varlığını, dış güdümlü dini yönelim ile kendini ayarlama arasında ise daha güçlü, anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişkinin varlığını ortaya koymuştur. Bununla birlikte, kendini ayarlama ile dini grup üyeliği arasında anlamlı bir ilişkinin saptanmadığı da araştırma bulguları arasında yer almaktadır.

This study, which investigates the relationship between self-monitoring, religious orientation and religious group membership, has two dimensions: Theoritical and empirical. Theoritically it includes structural debates regarding self-monitoring especially it focuses on its conceptual roots and ethiology. The aim of this study is to find out whether intrinsic-extrinsic religious orientation and religious group membership has meaningful effect on self-monitoring and to determine the direction and the strength of effect if it exists. In accordance with this purpose, empirically "Religious Orientation Scale" and "Revised Self-Monitoring Scale" are applied to sample group which consists of 437 female and 369 male participants who live in Bursa. The data which is collected by the scales has been analyzed by using SPSS software. The results revealed that there is a meaningful positive correlation between intrinsic religious orientation and self-monitoring and also it shows that there is a stronger meaningful positive correlation between extrinsic religious orientation and self monitoring. In addition, no meaningful relationship between religious group membership and self-monitoring has been confirmed.