Suriye iç savaşı çerçevesinde Rusya’nın hibrit savaş stratejilerinin analizi

Abstract

Bu çalışma, Rusya’nın Suriye’deki hibrit savaş uygulamalarını geniş bir perspektifte incelemektedir. Araştırma, “Rusya’nın Suriye’deki faaliyetleri hibrit savaş uygulaması mıdır?” ana sorusu üzerine inşa edilmiştir. Bu bağlamda araştırmanın temel argümanı, Rusya’nın Suriye’de başarılı bir hibrit savaş icra ettiğidir. Çalışmanın amacına ve önemine uygun olarak nitel araştırma yöntemi kullanılmış ve elde edilen veriler analiz edilerek yorumlanmıştır. Çalışmada hibrit savaş olgusu, uluslararası ilişkiler teorilerinden biri olan ofansif realizm teorisi ölçüt alınarak örnek olay (case study) olarak seçilen Suriye krizi perspektifinde analiz edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, Rusya Suriye’de hibrit savaş bileşenleri olan enformasyon harbi, propaganda, siber-elektronik harp, gayrinizami harekât ve konvansiyonel harekâtı koordineli bir şekilde uygulayarak başarılı bir hibrit savaş icra etmiştir. Çalışma, anarşik uluslararası sistemde güç dengesini değiştirmeye çalışan Rusya’nın ofansif realizmin temel varsayımlarına göre hareket ettiğini ortaya koymaktadır. Güç dengesini kendi lehine değiştirmek isteyen Rusya, bunun için güç kullanmaktan çekinmemiş ve Suriye iç savaşına müdahil olarak Soğuk Savaş sonrası Orta Doğu’da kaybettiği etki alanını tekrar kazanmak istemiştir. Bu doğrultuda Rusya’nın ortaya koyduğu stratejiler, Rusya’nın hibrit savaşın özelliklerini karşıladığını ve ofansif realist paradigmayla uyumlu olduğunu göstermiştir.

This study examines Russia’s hybrid war practices in Syria in a broad perspective. The main research question is whether Russia’s activities in Syria can be counted as hybrid warfare. In this context, the main argument of the study is that Russia is waging a successful hybrid war in Syria. The qualitative research method was used for the purpose and importance of the study, and the obtained data were analyzed and interpreted according to the literature. In the study, the phenomenon of hybrid warfare is analyzed by taking one of the most significant international relations theories, the theory of offensive realism, as a criterion and Syrian crisis is chosen to be analyzed. Findings show that, Russia conducted a successful hybrid war in Syria by applying hybrid components such as information warfare, propaganda, cyber-electronic warfare, unconventional operations, and conventional operations in a coordinated manner. The study also reveals that Russia, trying to change the balance of power in the anarchic international system, acts according to the basic assumptions of offensive realism. Russia wanted to change the balance of power in its favor and did not hesitate to use force for this. He wanted to regain its lost influence in the Middle East after the Cold War by getting involved in the Syrian civil war. In this direction, the strategies put forward by Russia have shown that Russian methods meets the characteristics of hybrid warfare and it is compatible with the offensive realist paradigm.