HIV/AIDS hastalarında periferik kan örneklerinde real-time PCR’ın toksoplazmoz tanısındaki yerinin değerlendirilmesi

Abstract

Zorunlu hücre içi bir protozoon olan Toxoplasma gondii’nin neden olduğu toksoplazmoz, immünsuprese kişilerde önemli morbidite ve mortalite sebeplerindendir. İmmünkompetan kişilerde toksoplazmoz tanısında kullanılan serolojik testler, HIV’le yaşayan (Human Immunodeficiency Virus/ İnsan İmmün Yetmezlik Virüsü) bireylerde antikor yanıtı olmadığından güvenilir değildir ve moleküler testler ile doğrulanmalıdır. Çalışmamızda HIV’li hasta grubunda, düşük antikor yanıtı nedeniyle oluşabilecek yanlış negatiflikleri qPCR (Gerçek Zamanlı Polimeraz Zincir Reaksiyonu) testi ile doğrulayarak, toksoplazmoz koenfeksiyonunun teşhisinde moleküler tabanlı testin uygulanabilirliğinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bursa Uludağ Üniversitesi Enfeksiyon Hastalıkları polikliniğine randevulu olarak gelen HIV pozitif, Anti-Toxoplasma IgG ve Anti-Toxoplasma IgM (BioMérieux, France) istemi yapılan toplam 137 gönüllü çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen gönüllülerden EDTA’lı tüpe kan alınarak, buffy coat ayrıştırılmış ve DNA Mini Kit (Qiagen, Almanya) kullanılarak ekstraksiyon yapılmıştır. QuantiNova Probe PCR Kit (QiaGen, Germany) ve Primer Design Advenced Kit (Genesig, UK) kullanılarak amplifikasyon gerçekleştirilmiştir. PCR testi sonuçları Anti-Toxoplasma IgG ve Anti-Toxoplasma IgM, CD4+T lenfosit sayısı, hastaların kullandığı tedaviler ve demografik özellikleri ile karşılaştırılmıştır. Gerçek Zamanlı PCR ile çalışılan 137 örnekten, iki örnekte (%1,45) T. gondii DNA’sı saptanmıştır ve bu iki hasta toksoplazmoz açısından seronegatif olarak bulunmuştur. Bu çalışmada pozitif çıkan iki hastanın birinde antiretroviral tedavinin yanı sıra profilaktik tedavi kullanmasına rağmen, T. gondii DNA’sı saptanmış olması ve iki hastanın da toksoplazmoz açısından seronegatif olması moleküler testlerin önemini vurgulamaktadır.

Toxoplasmosis caused by Toxoplasma gondii is one of the important causes of morbidity and mortality in immunosuppressed people. Serological tests used in the diagnosis of toxoplasmosis in immunocompetent people are not reliable because there is no antibody response in individuals with HIV (Human Immunodeficiency Virus) and should be confirmed by molecular tests. In our study, it was aimed to verify the applicability of a molecular-based test that can help diagnose toxoplasmosis coinfection by using a Real-time Polymerase Chain Reaction test (qPCR) for false negativities that may occur due to a low antibody response in this patient group. A total of 137 HIV-positive volunteers who came to Bursa Uludag University Infectious Diseases Outpatient Clinic by appointment, who were asked for Anti-Toxoplasma IgG and Anti-Toxoplasma IgM (BioMérieux, France), were included in the study. Blood was taken from the volunteers included in the study into a tube with EDTA, buffy coat was decomposed and DNA was extracted using a Mini Kit (Qiagen, Germany). Amplification was performed using the QuantiNova Probe PCR Kit (QiaGen, Germany) and the Primer Design Advanced Kit (Genesig, UK). PCR test results were compared with Anti-Toxoplasma IgG and Anti-Toxoplasma IgM, CD4+T lymphocyte count, treatments used by patients and demographic characteristics. Of the 137 samples studied with Real-time PCR, in two samples (1.45%) T. gondii DNA was detected and these two patients were found to be seronegative for toxoplasmosis. In this study, very high positivity rates were not expected due to the fact that there were very few patients with CD4+T lymphocyte count <200 cells/µl, all patients were using antiretroviral therapy and had no symptoms in terms of toxoplasmosis. But despite the fact that one of the two patients who tested positive used prophylactic treatment in addition to antiretroviral therapy, the fact that Toxoplasma gondii DNA was detected and both patients were seronegative for toxoplasmosis emphasizes the importance of molecular tests.