Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11452/32236
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.authorApaydın, A. Nejat-
dc.date.accessioned2023-04-07T06:07:46Z-
dc.date.available2023-04-07T06:07:46Z-
dc.date.issued1980-
dc.identifier.citationApaydın, A. N. (1980). Türkiye'de toplu sözleşme düzeni. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11452/32236-
dc.description.abstractToplu-İş Sözleşmeleri, işçilerle işverenler arasındaki ilişkilerde yol gösterici önemlilik içerirler. Sanayileşmeyle ulaşılan aşamada, işçi-işveren ilişkilerinin yakından izlenmesi, sanayileşmenin getirdiği sorunların çalışanların-çalıştıranların yasa boyutları ve sosyal gelişimlerin somut içeriğinde çalışma düzeninin gerçek anlamına götürür bizi. Sosyal adalet, toplumsal barış için önemli toplumsal gerekliliktir. İnsan hak ve özgürlüklerinin, demokrasi ilkelerinin kapsamında özümlenmesiyle sosyal adalet gerçek düzeyine ulaşabilir. İşçi ve işveren ilişkileri sosyal barışın oluşumunda önemli bir yer tutar. İşçinin-çalışanın, anayasal haklarının getirdiği tüm yasal sonuçlar, çağdaş insan özüne uygun içerik taşıdığı ölçüde sosyal barışa dönük olur. İnsan özüne ve onuruna yaraşan sosyal düzen, halkın gelenek-görenek ve siyasal belirlemeleri, giderek toplumun doğruladığı sosyal ve ekonomik adalete dayanır. Ülkemizde 1961 anayasasıyla sosyal devlet, hukuk devleti ve sosyal adalet ilkeleri, devlete sosyal barışı ve adaleti gerçekleştirecek geniş önlemler bütünlüğünün anlamını içeren bir görev vermiştir. Demokrat ve sosyal ilkeler hukukun boyutunda adalet odağından kaynaklanmaktadır, anayasamızda. Özgür doğan insana insan olma özüsosyal-toplumsal adaletten geçer. Varlığı öze saygıyla korumak, adaletin ince özeninde gizlidir. Haklarının sahibi olmak adaletin kendisidir. İşte adaletin somut anlamında gerçek barış, çalışma yaşamının paylaşımında önemli boyut içerir. Özgürce kurulmuş işçi-işveren ilişkileri aralarındaki konumuyla sadece kağıt üzerinde kurulmuş olmamasına dayanmadığı ölçüde gerçek adaleti sağlayan düzeyde anlam bulurlar. Ülkemizdeki toplu sözleşme düzeni bu özden giderek irdelendiğinde, toplumumuzun çalışma barışı içinde vardığı nokta bir başka açıdan yorumlanarak belirlenmektedir. İnsanın en kutsal değer olduğu odaktan kaynaklanarak, insanı insan yapan sosyal ve endüstriyel ilişkilerin verilmesi çalışmamızın amacıdır.tr_TR
dc.format.extent[IV], 156 sayfatr_TR
dc.language.isotrtr_TR
dc.publisherUludağ Üniversitesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.rightsAtıf 4.0 Uluslararasıtr_TR
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/*
dc.subjectTürkiyetr_TR
dc.subjectToplu sözleşmetr_TR
dc.titleTürkiye'de toplu sözleşme düzenitr_TR
dc.typemasterThesisen_US
dc.relation.publicationcategoryTeztr_TR
dc.contributor.departmentUludağ Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi.tr_TR
Appears in Collections:Sosyal Bilimler Yüksek Lisans Tezleri / Master Degree

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
SOY_00854.pdf
  Until 2099-12-31
4.27 MBAdobe PDFView/Open Request a copy


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons