Kant’ta ideaların konumlandırılması ve yol açtığı bazı sonuçlar

Abstract

Bu tezde Kant’ın akıl kavramını teorik/doğal ve pratik akıl kavramları çerçevesinde daha geniş bir biçimde anlayabilmek maksadıyla “idealar” (Ideen) kavramı merkeze alınarak bunların konumlandırılması ile ilgili sorunlar irdelenmiştir. Aklın kullanımında ideaların temellendirilmesiyle ilgili sorunlar merkeze alınmıştır. Bu tezin iki iddiası bulunmaktadır. İlki Kant’ın idealarının, varlığın birliğinin bilgisini veremeyeceğidir. İkincisi ise ideaların hem muhakemeyi hem de ahlak deneyimini olanaklı kıldığıdır. Bu iddialar Kritik der reinen Vernunft, Prolegomena, Kritik der praktischen Vernunft adlı eserlerinin yanı sıra Grundlegung zur Metapysik der Sitten adlı eserlerinin bize sunacağı imkânlar sınanarak elde edilmeye çalışılmıştır.

In this thesis, in order to understand Kant's concepts of pure reason and practical reason more broadly, the concept of "ideas" (Ideen) is taken into the center and their positioning in the Kantian edifice is examined. In the use of pure reason and practical reason, the problems related to the grounding of the ideas are considered. This thesis has two claims: The first is that Kant's ideas cannot give the knowledge of the unity of beeing. The second is that ideas enable both reasoning and moral experience. These claims are put forward by relying on Kants Works inculuding Kritik der reinen Vernunft, Prolegomena, Kritik der praktischen Vernunft along with Grundlegung zur Metapysik der Sitten, which altogether offered usmeans to to examine and ground our hypotheses.