Mimari restorasyon bölümlerinde verilen yapı malzemesi dersine ilişkin sanal evren (metaverse) tabanlı bir öğretim tasarımı önerisi

Abstract

Mimari yapılar ile ilişkili pek çok disiplinin ön lisans ve lisans eğitim – öğretim programlarında yer alan yapı malzemesi dersinin uygulama destekli olması büyük önem taşımaktadır. Yapı malzemesi dersi koruma eğitimi için de çok önemli bir ders olup Türkiye’deki mimari restorasyon ön lisans programlarında sözü edilen dersin uygulama destekli olarak yürütülmesi hedeflenmektedir. Türkiye’deki meslek yüksekokullarının mimari restorasyon ön lisans programlarında yer alan yapı malzemesi dersinin, son dönemde yaşanan salgın ve deprem gibi felaketlerin yanı sıra çeşitli kısıtlılıklar nedeniyle uygulama destekli olarak yürütülmesinde sorunlar yaşanması, bu araştırmanın başlıca problemini oluşturmaktadır. Çalışmanın ana amacı; Türkiye’deki ön lisans mimari restorasyon programlarına ait yapı malzemesi alanında verilen derslerin, öğrencilere olduğundan daha iyi bir şekilde öğretilebilmesi için, bir öğretim tasarımı modeli ortaya koymaktır. Bu amaca yönelik olarak araştırmada; Morrison, Ross ve Kemp öğretim modeli kullanılarak, meslek yüksekokullarında yapı malzemesi dersinin, sanal mekân tabanlı öğretim tasarımı ile desteklenmesi amacıyla bir öğretim tasarımı gerçekleştirilmiştir. Çalışmada karma araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırma bulguları, sanal ortamda yapı malzemesi eğitimi alan grubunun eğitim sonrası yüz yüze eğitime göre daha yüksek akademik başarı puanlarına ulaştığını göstermektedir. Katılımcıların akademik başarıları ile sanal öğrenme ortamı memnuniyeti arasında da pozitif yönde orta düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Sonuçlar; yaş faktörünün öğrencilerin öğrenme stillerine ilişkin bilgi verdiğini göstermektedir. Ek olarak, sanal ortamda tasarlanan öğretim yaklaşımının, öğrencilerin üstbilişsel davranışlarını teşvik etmede faydalı olduğu ve böylece problem çözme görevlerinde başarıya yol açtığı kanıtlanmıştır. Çalışmanın sonuçları, birden fazla insan duyusunu harekete geçiren sanal ortamdaki eğitim araçlarının öğrencilere daha etkili öğrenme ve problem çözme bilgisi sağlayabileceğini ispatlamaktadır.

It is of great importance that the building materials course, which is included in the associate and undergraduate education programs of many disciplines related to architectural structures, is practice-supported. Building material course is also required for conservation education, and it aims to carry out the aforementioned course in architectural restoration associate degree programs in Turkey with application support. The main problem of this research is that the building material course, which is included in the architectural restoration associate degree programs of vocational schools in Turkey, has problems implementing the course due to recent disasters such as epidemics and earthquakes as various limitations. The study's main aim is to present an instructional design model to increase the efficiency of the courses given in the field of building materials belonging to the associate degree architectural restoration programs in Turkey. Using Morrison, Ross, and Kemp's teaching model, an instructional design was carried out to support the building material course in vocational schools with virtual space-based instructional design. Mixed research methods were used in the research. The research results show that the group who received building material training in the virtual environment achieved higher academic achievement scores after the training compared to the face-to-face training. It was also observed that there was a moderately significant positive correlation between the academic achievement of the participants and their satisfaction with the virtual learning environment. Results; show that the age factor gives information about the students' learning styles. It has been proven that the teaching approach designed in a virtual environment promotes students' metacognitive behavior, thus leading to success in problem solving tasks. The study's results prove that educational tools in the virtual environment that activate more than one human sense can provide students with more effective learning and problem-solving knowledge.