Kandidemi etkeni çeşitli Candida türlerinde virülansın in vitro ve in vivo olarak değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmada nötropenik olmayan 85 hastanın kan örneklerinden izole edilen Candida kökenlerinin (suşlarının) in vitro virülans özelliklerine ve in vivo farelerde doku invazyonlarına bakıldı. Çok sayıda kan örnekleri alınan hastalardan % 44,7'sinde bir kez üreme olurken % 55,3'ünde üremeler sebat etmekteydi. Virülans testleri biyotipleri aynı olmak koşuluyla hastaların tek izolatlarında (85 izolat) denendi. Yüzey hidrofobisite, epitel hücrelerine bağlanma, fosfolipaz ve proteinaz enzim aktivitesi in vitro ölçülen virülans faktörleriydi. Sebat eden üremelerden elde edilen izolatların in vitro virülansları bir kez üreyenlerden daha yüksek olarak bulunmadı. Kökenlerin % 63,5'u Candida albicans dışı türlerden olup, en fazla izole edilen tür Candida parapsilosis olarak belirlendi. Fosfolipaz aktivitesi sadece C albicans kökenlerinde tespit edildi ve C albicans kökenlerinin % 87.5'unu in vivo doku invazyonu yaptı. Doku invazyonu yapmayan tek köken ise in vitro her iki enzim aktivitesi göstermeyen kökendi. Fosfolipaz oluşturmayan diğer türlerin in vitro virülansları C albicans'tan daha düşük bulundu. Virülansı en düşük tür ise C krusei olarak belirlendi. Genel olarak doku invazyonunun en az bir enzim salgılanmasıyla anlamlı olarak (p<0,05) ilişki bulunması, enzim salınımının (fosfolipaz ve/veya proteinaz) invazyonda adeziv özellikten daha ön planda olduğunu düşündürdü. Ancak proteinaz salınımı yüksek olan C parapsilosis kökenlerinde invazyonun olmaması paradoks bir bulguydu. Bazı belirsizlikler olmakla beraber, Candida türlerinde virülans açısından belirgin farkların olması, hızla tedaviye gidilmesi gereken derin olgularda tür düzeyinde tiplendirmenin gerçekten gerekli olduğu sonucu bu çalışmayla vurgulanmış oldu.

In this study, the virulence factors and in vivo tissue invasions (in the mouse model) of Candida strains isolated from blood speciemens of 85 non-neutropenic patients were investigated. Where as blood culture positivity continued from multiple specimens among 55.3 % of the patients, there was only single growth from 44.7 % of them. Eighty five isolates, each for every patient as far as same biotype, were tested for in vitro virulence. Cell surface hydrophobicity, epithelial adhesion, phospholipase and proteinase enzyme activity were the virulence factors that estimated. The strains that continue to growth were not found more virulent than the strains that grew only once from multiple blood specimens. Approximately 64 % (63.5 %) of the strains were non-albicans species and the isolation of C parapsi/osis was the most frequent one. Phospholipase activity was found only among C albicans strains and 87.5 % of them had invaded the mouse tissues. The only C afbicans strains that couldn't produce invasion was no in vitro enzyme activity. C krusei strains were thought to be the less virulent. In general, significant (<p0.05) relationship were found between tissue invasion and one of the enzyme (phospholipase and / or proteinase) production, but proteinase positive non-invasive C parapsilosis strains were the paradoxical findings of this study. Although there are some uncertainty, Candida species and strains are different according to the virulence factors, and in this study the importance of species identification has emphasize for deep mycoses in order to start therapy immediately.