Türk toplumunda nazal polipli kronik rinosinüzitte endotiplemenin prognostik etkilerinin klinik olarak gösterilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı kronik rinosinüzite bağlı nazal polipozis nedeniyle takip edilen hastalarda endotip profilinin tespit edilmesidir. Materyal ve Method: Çalışmaya nazal polipli kronik rinosinüzit nedeniyle sinüs cerrahisi uygulanan 60 hasta, kontrol grubunda septoplasti ve/veya konka rezeksiyonu yapılan 20 hasta olacak şekilde toplam 80 hasta dahil edildi. Çalışmanın başında hastaların kan eozinofil değerleri belirlendi. Polipli hastalar cerrahi sonrası 6 ay takip edilerek, polip nüksü gelişenler NG, nüks gelişmeyenler NsG olarak gruplandırıldı. Hastalardan operasyon esnasında alınan doku örneklerinde Interlökin(IL)-5, IL-4, IL-13, Eozinofil Katyonik Protein(ECP), İmmunglobulin(Ig)E, IL-17, IL-22, İnterferon(IFN)-gama, Dönüştürücü büyüme faktörü(TGF)-Beta, Periostin, Miyeloperoksidaz(MPO), Tümör Nekrozis Faktör(TNF)-alfa, IL-1 beta, Timik Stromal Lenfoprotein(TSLP), IL-25, IL-33 sitokinkerine ait Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELİSA) testleriyle ölçümler yapıldı. Sonuçlar t-testi, MannWhitney U ve Küme testleriyle analiz edildi. Bulgular: Çalışma grubunda 36 (NG, n=36, %45) hastada polip nüksü geliştiği, 24 (NsG, n=24, %30) hastada ise polip nüksü gelişmediği izlendi. Çalışma grubunda eozinofil sayısı konrol grubuna kıyasla yüksek saptandı(p=0,008). NG ve NsG arasında istatistiksel farklılık saptanmadı(p=0,469). Çalışma grubunda IL-5, TGF-beta, periostin, TNF-alfa ve IL-25 değerleri kontrol grubuna kıyasla yüksek saptandı (sırasıyla p=0,039, p=0,0297, p=0,0208, p=0,0179, p=0,0147). NG ve NsG karşılaştırıldığında NG’nda IL-33 (p=0,001), NsG’de ise IL 13 ve IL-17 düzeyleri daha yüksek saptandı (sırasıyla p=0,0001, p=0,048). Küme analizinde Ig E, IL-1 beta, IL-25 ve TGF-beta değerlerine göre 2 farklı küme elde edildi. Küme 1’de kontrol grubuna, Küme 2’deki hasta gruba ait olma oranlarından farklılık göstermekteydi. NG ile NsG arasında fark görülmedi (p=0,517). Sonuç: Polip nüksü gelişen hastalarda IL-33 düzeyleri daha yüksek saptandı. Bu sonuç nazal polipli kronik rinosinüzit tedavisinde Anti IL-33 ajanlarının olumlu etkilerinin olabileceği düşünülmektedir.

Objective: The aim of this study was to determine the endotype profile in patients with nasal polyposis due to chronic rhinosinusitis. Material and Method: A total of 80 patients were included in the study, 60 patients who underwent sinus surgery for chronic rhinosinusitis with nasal polyps and 20 patients who underwent septoplasty and/or concha resection in the control group. Blood eosinophil levels were determined at the beginning of the study. Patients with polyps were followed up for 6 months after surgery and those with polyp recurrence were grouped as NG and those without recurrence were grouped as NsG. Interleukin (IL)-5, IL-4, IL-13, Eosinophil Cationic Protein (ECP), Immunoglobulin(Ig)E, IL-17, IL-22, Interferon(IFN)-gamma, Transforming growth factor(TGF)-Beta, Periostin, Myeloperoxidase (MPO), Tumor Necrosis Factor(TNF)-alpha, IL-1 beta, Thymic Stromal Lymphoprotein(TSLP), IL-25, IL-33 cytokinkers were determined in tissue samples taken from the patients during the operation by Enzyme-Linked Immunosorbent Assay (ELISA) tests. The results were analyzed by t-test, Mann-Whitney U and Cluster tests. Results: In the study group, 36 (NG, n=36, 45%) patients developed polyp recurrence and 24 (NsG, n=24, 30%) patients did not develop polyp recurrence. Eosinophil count was higher in the study group compared to the control group (p=0.008). No statistical difference was found between NG and NsG (p=0.469). IL-5, TGF-beta, periostin, TNF-alpha and IL-25 levels were higher in the study group compared to the control group (p=0.039, p=0.0297, p=0.0208, p=0.0179, p=0.0147, respectively). When NG and NsG were compared, IL-33 levels were higher in NG (p=0.001) and IL-13 and IL-17 levels were higher in NsG (p=0.0001, p=0.048, respectively). In cluster analysis, 2 different clusters were obtained according to Ig E, IL-1 beta, IL-25 and TGF-beta values. The rates of belonging to the control group in Cluster 1 differed from the rates of belonging to the patient group in Cluster 2. There was no difference between NG and NsG (p=0.517). Conclusion: IL-33 levels were found to be higher in patients with polyp recurrence. This result suggests that anti-IL-33 agents may have positive effects in the treatment of chronic rhinosinusitis with nasal polyps.