Yoğun bakım ünitesinde mekanik ventilasyon süresi üzerine hemşire kontrollü sedasyon protokolünün etkisi

Abstract

Doktorlar tarafından hazırlanmış belli bir protokole dayalı hemşire kontrollü sedasyon ile sedasyon uygulamasına gün içi ara verilerek uygulanan doktor kontrollü sedasyonun, mekanik ventilasyon ve yoğun bakım ünitesinde kalış süreleri üzerine etkisini karşılaştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Etik kurul izninden sonra, yoğun bakım ünitesinde mekanik ventilasyon tedavisi uygulanan ve tedavi sürecinde sedasyon gereksinimi olan 58 hasta sedatif infüzyonuna gün içi ara verilerek veya protokole dayalı hemşire kontrollü sedasyon uygulanmak üzere 2 gruba ayrıldı. Grup D'de herhangi bir sedasyon protokolü kullanılmadan, sedatif infüzyonuna gün içi ara verilerek, doktor kontrollü sedasyon; Grup H'de doktorlar tarafından hazırlanmış belli bir protokole göre, hemşire kontrollü sedasyon uygulandı. Bu grupta istenen sedasyon düzeyine ulaşılamaz ise doktora bilgi verildi ve doktor tarafından ek sedatif ilaç başlandı.Sedasyon düzeyini değerlendirmede Ramsay Sedasyon Skoru (RSS) kullanıldı. İdeal sedasyon düzeyi RSS ile `'3'' olarak kabul edilerek, RSS <3 hafif sedasyon, RSS >3 ise derin sedasyon olarak değerlendirildi. Her iki grupta da ajitasyon nedeni ağrı olan olgularda davranışsal ağrı ölçeğine göre ağrı değerlendirilmesi yapıldı.Her iki gruptaki hastaların demografik özellikleri, Glasgow Koma Skorları, Akut Fizyoloji ve Kronik Sağlık Değerlendirmesi II skorları, yoğun bakım ünitesi yatış tanıları, tekrar entübasyon ihtiyaçları, pulmoner enfeksiyon ve trakeostomi açılma oranları, mekanik ventilasyon, sedasyon ve yoğun bakım ünitesinde yatış süreleri, morbidite ve mortalite oranları karşılaştırıldı. İstatistiksel analiz Pearson Ki-kare testi, Fisher'in Kesin Ki-kare testi, bağımsız örneklem t testi, Mann-Withney U testi kullanıldı. İkiden fazla grup olması durumunda ise Kruskal Wallis testi uygulandı. P < 0,05 istatistiksel anlamlı kabul edildi.Bulgular: Gruplar arası demografik veriler ve yoğun bakım ünitesi yatış tanıları benzer bulundu. Sedasyon ve mekanik ventilasyon süreleri, Grup D'de Grup H'ye göre anlamlı olarak daha kısaydı. Hafif sedasyon Grup D'de, derin sedasyon ise Grup H'de daha sık gözlendi. Yoğun bakım ünitesinde yatış süreleri açısından bir fark saptanmadı. Morbidite ve mortalite oranları her iki grupta benzer bulundu.Sonuç: Sedatif infüzyonuna gün içi ara verilerek sağlanan sedasyonun, daha kısa süreli sedasyon ve mekanik ventilasyon süresi sağlaması nedeniyle YBÜ'nde sedasyon tedavisinde tercih edilecek bir teknik olduğu kanısına varılmıştır.

In this study we aim to compare the effects of nursing-implemented sedation protocol prepared by doctors and daily interruption of sedative infusions on the duration of mechanical ventilation and the intensive care unit (ICU) stay .Materials and Methods: After the ethics committe approval, either daily interruption of sedative infusion (Group D) or nursing-implemented sedation protocol (Grup H) were performed to 58 patients receiving mechanical ventilation and requiring sedation in the intensive care unit. In Group D, daily interruption of sedative infusions without any sedation protocol was used. In Grup H, nursing-implemented sedation protocol prepared by doctors was applied. In this group if ideal level of sedation wasn?t achieved, information was given to doctors by nurses and additional sedative agent infusions were started by doctors. Ramsay Sedation Score (RSS) was used for evaluation of sedation level. While ideal sedation level was accepted as RSS =3, RSS <3 and RSS >3 were evaluated as mild and deep sedation, consecutively. In each group, pain was evaluated according to the behaviorial pain scale, in patients whom agitation caused by pain.Patients in each group were compared according to their demographic variables, Glasgow Coma Scores, Acute Physiology and Chronic Health Evaluation II scores, diagnosis admission for ICU, reentubation, rate of pulmoner infection and tracheostomy, duration of mechanical ventilation, sedation and staying at ICU, morbidity and mortality rates.Datas were analysed using Pearson chi squared test, Fisher exact-chi squared test, two-samples independent t test, Mann-Withney U tests. When more than two grups were compared, Kruskal Wallis test was used. P < 0,05 is considered statistically significant. Results: Demographic variables and diagnosis were found similar in all groups. In Group D, duration of sedation and mechanical ventilation were found significantly shorter than Grup H. Light sedation in Group D and deep sedation in Grup H was seen more frequently. The lengths of stay the intensive care unit weren?t different between two groups. Rates of morbidity and mortality were found similar in all groups. Conclusion: We determined that daily interruption of sedative infusions provided shorter duration of sedation and mechanical ventilation and prefered as sedation treatment in the intensive care unit.