Baş-boyun yassı epitel hücreli karsinomlarında boyun disseksiyonlarının onkolojik ve fonksiyonel sonuçları

Abstract

GİRİŞ: Bu çalışmanın amacı baş-boyun yassı epitel hücreli karsinomlu (BB-YEHCa) hastalarda uygulanan boyun disseksiyonlarının onkolojik ve aksesuar sinir açısından fonksiyonel sonuçlarını değerlendirmektir. GEREÇ VE YÖNTEM: Onkolojik değerlendirmede, 5 yıllık dönemde, BB-YEHCa nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan 178 hastanın ortalama 30 aylık takibi sonrasında gelişen boyun nüksleri ve hastalık spesifik yaşam oranlan araştırılmıştır. Fonksiyonel değerlendirmede ise 52 olgunun 92 boyununda aksesuar sinirin kesildiği veya korunduğu boyun disseksiyonları sonrasında omuz eklemi hareketleri ve sinirin fonksiyonu klinik ve elektrofizyolojik olarak incelenmiştir. BULGULAR: Genel olarak beş yıllık hastalık spesifik yaşam oranı %51 olmasına rağmen, en yüksek yaşam oranı %62,5 ile elektif boyun disseksiyonu yapılan hastalarda elde edilmiştir. Genel olarak boyun nüks oranı %7,3 olmakla birlikte bu oran elektif boyun disseksiyonu yapılanlarda % 5,1'dir. Uygulanan kapsamlı ve seçici boyun disseksiyonlarında patolojik boyun evrelerine göre gelişen nüksler arasında anlamlı farklılıklar bulunamamıştır. Boyun disseksiyonu sonrası fizik muayenede ise anlamlı derecede omuz fleksiyon ve abdüksiyon kısıtlılığı saptanmış, elektrofizyolojik incelemede kontrol grubuna göre siniri kesilen ve korunan grubun her ikisinde de anlamlı derecede nörojenik tutulum olduğu, amplitüd ortalamalarının düştüğü görülmüştür. SONUÇ: Halen Anabilim Dalımızın boyun tedavisine yaklaşımı onkolojik açıdan oldukça etkindir. Klinik olarak N₀ hastalarda uygulanan elektif boyun disseksiyonu bölgesel nüksleri kontrol altına almak için önemlidir. N₀ ile N₁ boyunlarda seçici boyun disseksiyonlarının daha az morbiditesi olması nedeniyle, N₂ ve N₃ boyunlarda ise kapsamlı boyun disseksiyonu onkolojik etkinlik nedeniyle tercih edilmelidir. Boyun disseksiyonu sonrası aksesuar sinirin kesildiği grupta daha fazla olmak üzere tüm olgularda omuz eklemi hareketleri ve aksesuar sinir iletimi bozulmaktadır.

OBJECTIVES: The purpose of this study is to evaluate the oncological and functional results of the neck dissections (ND) performed in patients with head-neck squamous cell carcinoma (HN-SCC). MATERIAL and METHOD: As oncological parameters, the rates of neck recurrence and 5 years disease specific survival in 178 patients with HN-SCC which were operated in a 5 years' period and followed-up for a mean 30 months' period, were investigated. As functional parameters, movement of the shoulder joint and function of the spinal accessory nerve were evaluated clinically and electrophsiologically in 92 ND's done in 52 patients, preserving or sacrificing the nerve. RESULTS: Although 5 years disease specific survival was 51 % when all patients were considered together, the highest survival rate (62,5%) was found in the patients which had undergone elective ND. The overall neck recurrence rate was 7,3% but this rate was 5, 1 % in the patients which had undergone elective ND. There was found no statistically significant difference between the neck recurrence rates after comprehensive and selective ND's performed for the same stage of the neck. After ND's either preserving or sacrificing the spinal accessory nerve, shoulder flexion and abduction were significantly restricted clinically and in electrophysiological examination neurogenic insufficiency was observed compared with the control group. CONCLUSION: In our department, the current approach to the neck is very effective. In patients with clinically N₀ neck, elective ND is important to control neck recurrence. in patients with clinically N₀ or N₁ neck, selective ND's must be preferred because of their low morbidity, in patients with N₂ or N₃ neck, comprehensive ND's must be preferred because of their oncological effectivity. After ND, shoulder movement and the spinal accessory nerve transmission become depraved in all patients, with more deprivation in patients which had undergone ND's sacrificing the nerve.