Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11452/33353
Full metadata record
DC FieldValueLanguage
dc.contributor.advisorTokyay, Rıfat-
dc.contributor.authorAl, Gültekin Murat-
dc.date.accessioned2023-08-04T06:01:31Z-
dc.date.available2023-08-04T06:01:31Z-
dc.date.issued2001-
dc.identifier.citationAl, G. M. (2001). Hastaneler arası hasta sevk ve nakillerinde kurallara ne kadar uyuluyor? Yayınlanmamış tıpta uzmanlık tezi. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11452/33353-
dc.description.abstractHastaneler arası hasta sevk ve nakilleri sağlık hizmetlerinin önemli bir bölümüdür. Ancak hasta sevk ve naklederken mutlaka belirli kurallara uymak gerekir. Hasta sevk ve nakil kurallarına uyum acil servislerin en önemli çalışma İlkelerinden birisidir. Biz bu çalışmada, hastanemize başka bir hastaneden ambulansla sevk ve nakledilen hastalarda bu sevk ve nakil kurallarına ne kadar uyulduğunu araştırdık. Çalışma iki aşamada gerçekleştirildi. Birinci aşamada 1999 yılı Mayıs ve Haziran aylarında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi'ne başka bir hastaneden ambulansla sevk edilen 174 hastada Amerikan Acil Tıp Hekimleri Birliği (American College of Emergency Physicians-ACEP) tarafından belirlenmiş olan hasta sevk kurallarına ne kadar uyulduğu araştırıldı. İlk aşamanın sonuçları, 01.05.1999'dan bu yana ilimizdeki hastanelerin acil servisleri arasında düzenli olarak yapılmaya başlanan aylık toplantılarda sunularak ve il Sağlık Müdürlüğü, İl ve İlçe Devlet Hastaneleri ve Sosyal Sigortalar Kurumu' na (SSK) bağlı hastanelerdeki hekim ve yetkililerle görüşülerek tartışıldı. Birinci aşamadan 15 ay sonra, çalışmanın ikinci aşaması gerçekleştirildi. Bu aşamada da 2001 yılının Şubat ve Mart aylarında acil servisimize başka hastanelerden ambulansla sevk edilen 180 hasta incelendi. 1. ve 2. aşamadaki çalışma grupları, epikriz varlığı ve yeterliliği, sevk nedeni ve uygunluğu, sevk öncesi haberleşme, nakil sırasındaki riskleri azaltıcı tedbirlerin alınması ve sevk eden hastanede yapılan tetkiklerin hastayla birlikte gönderilmesi gibi standart sevk kurallarına uyum açısından değerlendirildi. Çalışmanın bulgularına göre, nakil sırasındaki riskleri azaltıcı tedbirlerin alınması konusunda istatistiksel olarak anlamlı gelişmelerin kaydedildiği, ancak araştırdığımız diğer konularda anlamlı farklar olmadığını saptadık. Sonuç olarak, acil servisler arası ortak toplantıların ve diğer eğitim ve işbirliği çabalarının, standart hasta sevk kurallarının bir bölümüne uyumda başarılı olduğu, bundan sonraki toplantı ve görüşmelerde, uygulanmasında aksaklıkların sürdüğü diğer standart sevk kuralları üzerinde daha fazla durulması gerektiği anlaşıldı.tr_TR
dc.description.abstractProper patient transport and informing beforehand the emergency department of the referred hospital are important components of emergency care. We evaluated compliance with standard patient transfer rules in a pre-and post-interventional study among patients transported to our tertiary care university hospital. In the first phase, transfer information was recorded upon the arrival of 180 consecutive patients transferred to our emergency department (ED) over a two-month period in 1999. Then caregivers throughout the province received education about proper transfer procedures. This training was provided through monthly city-wide morbidity & mortality conferences, meetings among emergency department chiefs of the large hospitals in the city, and written directives distributed by the provincial ministry of health. Fifteen months after the beginning of these educational efforts, the second observational phase was implemented. Over a period of approximately two months in early 2001, information was recorded from 180 consecutive transfer patients presenting to our ED. Presence of patient medical records, laboratory results, and x-rays; clearly delineated reason for transfer; prior notification of transfer; and appropriate care during transport from the initial facility were the parameters compared in the pre- and post-intervention periods. Patients in phase 2 were found having more appropriate care (presence of cervical collar, airway management, etc.) during transport from the initial facility than patients in phase 1 (p<0.05). However, other parameters were not significantly different in phase 2 patients. Ambulance equipment and staffing were not much different during the two study periods. We have concluded that our monthly meetings and conferences have made a positive impact on compliance with some of the standard transfer protocols. We must however, continue our efforts to increase compliance with other aspects of standard patient transfer guidelines.en_US
dc.format.extentV, 27 sayfatr_TR
dc.language.isotrtr_TR
dc.publisherUludağ Üniversitesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.rightsAtıf 4.0 Uluslararasıtr_TR
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/*
dc.subjectHastanetr_TR
dc.subjectHasta sevk ve nakiltr_TR
dc.subjectHospitalen_US
dc.subjectPatient referrals and transfersen_US
dc.titleHastaneler arası hasta sevk ve nakillerinde kurallara ne kadar uyuluyor?tr_TR
dc.title.alternativeTo what extent are the rules followed in patient referrals and transfers between hospitals?en_US
dc.typeSpecialityinMedicineen_US
dc.relation.publicationcategoryTeztr_TR
dc.contributor.departmentUludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İlk ve Acil Yardım Anabilim Dalı.tr_TR
Appears in Collections:Tıpta Uzmanlık / Specialization in Medicine

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
UZM_00530.pdf
  Until 2099-12-31
690.23 kBAdobe PDFView/Open Request a copy


This item is licensed under a Creative Commons License Creative Commons